Μιλάνο - Ολυμπιακός 71 - 84 : Το νόημα του παρελθόντος

''The past is never dead. It's not even past."

William Faulkner

Μέχρι το αποψινό ματς, η περσινή πορεία του Ολυμπιακού αντιμετωπιζόταν ως βάρος για τη φετινή ομάδα. Οι συγκρίσεις έπρεπε να αποφευχθούν. Οι θρίαμβοι του πρόσφατου παρελθόντος έφερναν πίεση και τίποτε άλλο. Ο Ντούντα εμφανιζόταν ως ένα απλησίαστο σημείο αναφοράς. Απόψε μάθαμε ότι το παρελθόν δεν είναι παρά μια σειρά από απλά διδάγματα που πρέπει να δείχνουν το δρόμο και φέτος. Ο Ολυμπιακός δύσκολα θα επαναλάβει τέτοια ποσοστά από τα 6,75 και σίγουρα θα βρει μπροστά του πολύ πιο σοβαρές ομάδες από τη Μιλάνο. Ωστόσο η πρώτη φετινή του νίκη εκτός έδρας θύμισε σε όλους ότι όταν η άμυνα λειτουργεί σωστά και ο ρυθμός ανεβαίνει, τότε δεν υπάρχει παιχνίδι που να μην είναι στο χέρι των πρωταθλητών Ευρώπης.

Γι'αυτό το λόγο, ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του πρέπει να χτίσουν πάνω στη σημερινή αμυντική επίδοση. Ο Μάντζαρης περιόρισε τον Λάνγκφορντ για το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Ο Χάινς ήταν παντού. Ο Μαυροείδης έκανε σημαντική δουλειά στα ριμπάουντ. Η ομάδα συνολικά βελτίωσε κατακόρυφα τις επιστροφές της. Και όταν η άμυνα λειτουργεί σε υψηλό επίπεδο, ο Ολυμπιακός μπορεί να επιβάλλει το ρυθμό του. Αυτό συνέβη στην πρώτη περίοδο, όταν βγήκαν περισσότεροι αιφνιδιασμοί από τα προηγούμενα τέσσερα παιχνίδια μαζί. Έτσι ξεπεράστηκε το γρήγορο φόρτωμα του Χάινς με φάουλ και το μέτριο ξεκίνημα του Σπανούλη, που χρειάστηκε να ξοδέψει 9 σουτ και 4 λάθη για να φτάσει τους 10 πόντους και τις 5 ασίστ στην ανάπαυλα. Στο δεύτερο δεκάλεπτο η άμυνα δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο, αλλά τα τρίποντα επέτρεψαν στον Ολυμπιακό να διατηρήσει το προβάδισμα του. Στο δεύτερο ημίχρονο ο βομβαρδισμός συνεχίστηκε, αλλά το πραγματικά ευχάριστο νέο ήταν το παθητικό των μόλις 14 πόντων, με τον Χάινς μεγάλο πρωταγωνιστή.

Φυσικά υπήρξαν νεκρά διαστήματα στην άμυνα και αυτό είναι φυσιολογικό τέτοια εποχή. Αρκεί η ομάδα να δουλεύει βάση σταθερών αρχών. Η αντιμετώπιση των πικ εν ρολ, όπου συχνά δεν είναι ξεκάθαρο αν επιχειρείται αλλαγή πάνω στο σκριν ή αν ο ψηλός προσπαθεί να μείνει κοντά στη ρακέτα, δείχνει ότι αυτές οι αρχές δεν είναι ακόμα δεδομένες. Απλά οι συνεργασίες των παικτών του Σκαριόλο δεν ήταν σε αρκετά υψηλό επίπεδο ώστε να αξιοποιηθεί αυτή η σύγχυση. Αυτό είναι ένα από τα σημεία όπου το παρελθόν μπορεί να λειτουργήσει ως οδηγός. Πάνω απ' όλα όμως χρειάζεται η διατήρηση της περσινής ταυτότητας: άμυνα, τρέξιμο, ενέργεια επί 40 λεπτά. Σήμερα έγινε ένα βήμα για μια πιο υγιή σχέση ανάμεσα στην ομάδα και την ιστορία της. Αναμένεται συνέχεια.

από τον Rod Higgins

Τα δεκάλεπτα: 17-24, 36-41, 50-59, 71-84


Μιλάνο (Σκαριόλο): Τζιακέτι, Χέρστον15 (2), Φωτσης, Κουκ, Κιότι 1, Μπουρούσης 16, Μέλι 2, Λάνγκφορντ 17 (1), Τζεντίλε 3, Χέντριξ 4, Μπαζίλε 2.

Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 8 (5 ριμπ.), Λο 6, Αντιτς 7, Σπανούλης 23 (5/8 τριπ., 9ασ,), Περπέρογλου, Σλούκας, Μαυροειδής 13 (7ριμπ.), Πάουελ, Γκετσεβίτσιους, Πρίντεζης 7 (1), Παπανικολάου 17 (5/6 τριπ.), Μάντζαρης (1τριπ., 5 ασ., 3 κλ., 3 ριμπ.)