Ο Μίρζα Μπέγκιτς ήταν ένας ιδιαίτερα αποτελεσματικός σκόρερ σε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Τα καλά του ποσοστά φαντάζουν ακόμα πιιο εντυπωσιακά αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι μόλις το 47% των εύστοχων σουτ που επιχείρησε εντός ρακέτας προήλθαν από ασίστ (ο αντίστοιχος μέσος όρος για σέντερ στην Ευρωλίγκα ήταν 58%). Με απλά λόγια, ο Σλοβένος μπορεί να αναδειχτεί σε δημιουργικό πόλο στην επίθεση του Ολυμπιακού. Από την άλλη, αυτή η ικανότητα δε δοκιμάστηκε για μεγάλα διαστήματα στη Ρεάλ. Επιπλέον ο Σλοβένος ωφελήθηκε από τους πολλούς σουτέρ στο ρόστερ των Μαδριλένων καθώς και από το απρόβλεπτο παιχίδι των γκαρντ τους, που δυσκόλευε τις βοήθειες προς τη ρακέτα. Αυτές οι προϋποθέσεις ίσως δεν υπάρξουν στον Ολυμπιακό. Τεχνικά ο Μπέγκιτς βασίζεται περισσότερο στο δεξί του χερί, τελειώνει τις φάσεις πάνω από την άμυνα και διαθέτει αρκετή ευελιξία για να αλλάξει κατεύθυνση με πλάτη στο καλάθι. Αυτό που του λείπει είναι η έκρηξη, κάτι που πληρώνει και στην άμυνα:
Συνολικά η Ρεάλ διέθετε μια από τις καλύτερες άμυνες στην περσινή Ευρωλίγκα, αλλά με τον Μπέγκιτς στον παρκέ, αυτή η επίδοση γινόταν αρκετά χειρότερη. Ο βαικός λόγος είναι οι αντιδράσεις του στα πικ εν ρολ. Τα πέντε τρίποντα του Σπανούλη στον τελικό του Λονδίνου προέκυψαν και από την αδυναμία του Σλοβένου να αμυνθεί στο τρίποντο. Ακόμα όμως και όταν αυτή η απειλή δεν υπάρχει, το παραπάνω βίντεο δείχνει ότι χρειάζεται βοήθεια από τους συμπάικτες του - το τεσσάρι μένει μέσα στη ρακέτα ρισκάροντας το τρίποντο από τον προσωπικό του αντίπαλο, ενώ ο άσος πρέπει να πιέσει σωστά την μπάλα (όπως κάνει εδώ ο Ντρέιπερ και ελπίζουμε να κάνουν οι Μάντζαρης, Κατσίβελης και Σλούκας) προκειμένου να του δώσουν χρόνο να επιστρέψει στον σκρίνερ. Διαφορετικά, πάσες όπως αυτές που βρίσκουν τον Τόμιτς στην καρδιά της άμυνας θα γίνουν ο κανόνας.
Η έλλειψη εκρηκτικότητας συχνά μεταφράζεται σε καθυστερημένες αντιδράσεις και αχρείαστα φάουλ - ο Μπέγκιτς έκανε 5 φάουλ ανά 28 λεπτά συμμετοχής στην Ευρωλίγκα. Στην άμυνα στο ποστ, όμως, ίσως αποδειχτεί αναβάθμιση από τον Σερμαντίνι, αφού μοιάζει να κρατάει καλύτερα τη θέση του. Το πραγματικό ερωτηματικό, όμως, είναι η ικανότητα του στο πικ εν ρολ. Η Ρεάλ έπαιζε ελάχιστα τέτοια συστήματα και ακόμα λιγότερα για τον Σλοβένο, ο οποίος γενικά έχει τη φήμη του σέντερ που παίζει με πλάτη. Ο Σπανούλης όμως δε θα πάρει ένα κάρο λεφτά για να βλέπει τον ψηλό να παίζει ένας εναντίον ενός. Θέλει καλό σκριν και ρολάρισμα. Ο Μπέγκιτς δεν έχει τα αθλητικά προσόντα που απαιτούνται για αυτή τη δουλειά, αλλά μπορεί να αποτελέσει καλό στόχο για πάσες σε δεύτερο χρόνο χάρη στο ύψος του. Σε κάθε περίπτωση, η ικανότητα του στο πικ εν ρολ - και στις δύο πλευρές του γηπέδου - θα αποτελέσει το βασικό προσδιοριστικό παράγοντα του χρόνου συμμετοχής του.
Συνολικά ο Ολυμπιακός έδωσε ένα σημαντικό ποσό χωρίς να βρει απαντήσεις στα ερωτηματικά που συνοδεύουν τη φροντ λάιν του φέτος (αμυντικό footwork από Ντάνστον και Σίμονς, ενδεχόμενη ανεπάρκεια των Πρίντεζη και Πέτγουεϊ απέναντι σε βαριά τεσσάρια), αλλά επενδύοντας σε ένα στοιχείο (παιχνίδι με πλάτη) που ήδη υπήρχε στο ρόστερ του (Πριντ, Περπέρογλου, ακόμα και Λο). Αν οι αμυντικές περιστροφές λειτουργήσουν καλά και ο Μπέγκιτς δείξει ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα με παγίδες στο ποστ, το καλό σενάριο λέει ότι ο Ολυμπιακός θα αποκτήσει μεγαλύτερη δημιουργικότητα και σταθερότητα στη ρακέτα. Ας ελπίσουμε ότι αυτό το σενάριο θα πραγματοποιηθεί.
Rod Higgins
0 comments:
Post a Comment