Ολυμπιακός 68 - Μπαρτσελόνα 64: Λογική συνέχεια.

Μπορεί να κλαίω, μπορεί να έχω πέντε χιλιάδες σφυγμούς, μπορεί να μην κοιμηθώ μέχρι την Κυριακή, αλλά ακόμα και σε αυτή την κατάσταση το συμπέρασμα είναι προφανές και λογικό: όταν υπάρχει σχέδιο, όταν η ομάδα λειτουργεί με τρόπο που τιμά την ουσία του μεγαλύτερου σύλλογου στην Ελλάδα τα αποτέλεσματα θα έρθουν. Ο Ολυμπιακός είναι επιτυχημένος μόνο όταν κερδίζει τίτλους και ποτέ άλλοτε. Ωστόσο σήμερα γιορτάζουμε την επιστροφή ενός σημαντικού κομματιού του συλλόγου στο σωστό δρόμο.

ΕΠΙΘΕΣΗ

Άψογη. Μη σας ξεγελάει το χαμηλό συνολικό σκορ. Το ματς πήγε σε αργό ρυθμό, αλλά ο Ολυμπιακός απέφυγε τα πολλά λάθη, είχε πολύ καλά ποσοστά, βρήκε κρίσιμα επιθετικά ριμπάουντ στο 4ο δεκάλεπτο. Ο Σπανούλης κράτησε λίγο παραπάνω την μπάλα, η παρουσία του Πέροβιτς δεν αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε στο πρώτο ημίχρονο και η αποτελεσματικότητα στο ανοιχτό γήπεδο δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Όμως τα πολλά εύστοχα τρίποντα ήταν απόρροια σωστών επιλογών, οι προσωπικές φάσεις των Σπανούλη και Πρίντεζη εκδηλώθηκαν στους σωστούς χώρους και το βασικότερο, όλα αυτά έγιναν απέναντι στην καλύτερη άμυνα της δεκαετίας (οι αριθμοί το λένε Γιάννη, μη μου αρχίσεις πάλι για τα κένα που έχουν ).

Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα παρέμενε φοβερά προσηλωμένη στο πλάνο της. Παρότι βασίστηκε περισσότερο απ'όσο συνηθίζει στο περιφερειακό σουτ, βρήκε λύσεις από κάποια πικ εν ρολ και διεισδύσεις που δεν επέτρεψαν στην Μπαρτσελόνα να απλώσει περισσότερο την άμυνα της. Αν ένας εκ των Σλούκα κα Λο (που ελπίζω να είναι καλά) κατάφερει να απειλήσει περισσότερο την Κυριακή, τότε νομίζω ότι η καλή κυκλοφορία, οι πολλαπλές επιλογές και οι σωστές αποστάσεις θα φανούν ακόμα περισσότερο.

ΑΜΥΝΑ

Γιατί δεν έτρεξε η ομάδα;Βασικά γιατί δεν πήρε τα ριμπάουντ. Αλλά ακόμα και η καλύτερη αμυντική τακτική πρέπει να αφήσει κάποια κενά. Ο Ολυμπιακός ανέβασε την πίεση του στο γήπεδο. Προσπάθησε να ξεχαρβαλώσει τους διαδρόμους που χρησιμοποιεί η Μπαρτσελόνα στην κυκλοφορία της μπάλας. Έκανε πολλές αλλαγές στα σκριν πάνω και μακριά από την μπάλα ώστε να υποχρεώσει τους Καταλανούς να τρέξουν την επίθεση τους μέσω των ψηλών τους (πλην Λόρμπεκ), οι οποίοι δεν έχουν παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι. Όλα αυτά μεταφράζονται σε 13 λάθη (έναντι των 10,5 που έχει ως μέσο όρο η ομάδα του Πασκουάλ) και μόλις 10 ασίστ, έξι λιγότερες από αυτές που μοιράζουν οι παίκτες της Μπαρτσελόνα σε κάθε ματς. Επίσης μεταφράζονται σε 19 επιθετικά ριμπάουντ. Και λοιπόν;

Η Μπαρτσελόνα δεν μπορούσε να λειτουργησεί σωστά σε πρώτο χρόνο, δε βρήκε ελεύθερα σουτ ενώ παρά τους περισσότερους πόντους στη ρακέτα και τις περισσότερες βολές ήταν λιγότερο αποτελεσματική σε σχέση με τα φετινά στάνταρ της. Τα ριμπάουντ που χάθηκαν από αλλαγές ψηλού-κοντού ήταν μέρος μιας συγκεκριμένης τακτικής επιλογής. Τα ριμπάουντ που χάθηκαν στα ίσια είναι αδυναμία που δεν πρέπει να επαναληφθεί.

ΠΑΙΚΤΕΣ

Ο Σπανούλης έκανε τόσα λάθη στο πρώτο ημίχρονο για να μην βαρεθεί στο δεύτερο. Εκεί έκανε μόλις ένα λάθος και στα κρίσιμα σημεία καθάρισε. Ως συνήθως. Ο Ντόρσεϊ έκανε ένα απίστευτο τέταρτο δεκάλεπτο. Θυμάστε τη χαμένη λόμπα του Ναβάρο προς τον Βάσκεθ; Χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο ο ΜΑΠΑΡΟΣ χαλάει την επίθεση των αντιπάλων ακόμα και αν δεν κλέψει την μπάλα ή δεν κόψει κάποιο σουτ. Εξίσοου καθοριστικός ήταν και στα επιθετικά ριμπάουντ. Ο Παπανικολάου έκανε ένα σπουδαίο ματς, στο οποίο βγήκε η δουλειά που έχει κάνει. Στο σουτ, στο χειρισμό της μπάλας (σταυρωτή στον Μάικλ), στην άμυνα. Με τέτοια προσήλωση απαγορεύεται η οποιαδήποτε διστακτικότητα.

Ο Μάντζαρης ανάγκασε τον Ναβάρο να πληρώσει τους 18 πόντους που έβαλε με 5 λάθη και 9 άστοχα σουτ. Επίσης ήταν ο πρώτος ριμπάουντερ της ομάδας, έκανε μόλις ένα λάθος και έβαλε τρίποντο με ταμπλό. Το μυαλό στο κεφάλι του να έχει και είναι γερός, γιατί βρήκαμε άσο για 10 και βάλε χρόνια. Ο Πρίντεζης είχε θέματα στην άμυνα, αλλά τα κάλυψε και με το παραπάνω στην επίθεση. Πραγματικό σύμβολο για αυτή την ομάδα. Ο Άντιτς ξεκίνησε δυνατά και ήταν θετικός στην άμυνα, όπως και ο Χάινς που επιθετικά δεν είχε χώρους να λειτουργήσει μέσα από συνεργασίες με τα γκαρντ. Αυτό το στοιχεία επηρέασε αρνητικά το παιχνίδι και των Λο-Σλούκα, οι οποίοι όμως είναι απαραίτητοι την Κυριακή.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Θα διατηρηθούν τα ποσοστά στα τρίποντα; Θα διορθωθούν τα κένα στα επιθετικά ριμπάουντ, απέναντι σε μια ακόμα πιο αθλητική ομάδα; Θα λειτουργήσει το inside game; Θα καταφέρουμε να τρέξουμε περισσότερο;

Ιδέα δεν έχω. Είμαι σίγουρος, όμως, ότι ο Ντούντα θα εμφανίσει την ομάδα πανέτοιμη και ότι οι παίκτες θα δείξουν στη φανέλα που φοράνε το σεβασμό που της αξίζει. Με άλλα λόγια δε χωράει κανένας φόβος, καμία αμφιβολία για το χαρακτήρα της ομάδας, καμία αβεβαιότητα για το μέλλον της.

rod higgins