Ώρα για αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα και οι αριθμοί λένε ότι η Γαλατασαράι είναι ίσως η χειρότερη ομάδα του φετινού τοπ - 16. Οι Τούρκοι εξασφάλισαν την πρόκριση τους στο τοπ - 16 χάρη σε τέσσερις νίκες επί της Πρόκομ και της Ολύμπια Λιουμπλιάνας, δύο ομάδων που απλά δεν είχαν θέση στην Ευρωλίγκα. Τρεις από αυτές τις νίκες ήταν ιδιαίτερα αγχωτικές. Ακόμα έχουν μια από τις χειρότερες επιθέσεις στη διοργάνωση, ενώ και η άμυνα τους είναι κάτω του μετρίου. Τίποτα από όλα αυτά, όμως, δε σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός θα κάνει περίπατο την Πέμπτη το βράδι.

Η Γαλατασαράι διαθέτει σαφώς πιο έμπειρους παίκτες. Ο Λούκας-Γκόρντον-Άλφρεντ, ο Άντριτς, ο Αρσλάν, ο Σούμπερτ και ο Λάκοβιτς έχουν αγωνιστεί σε δεκάδες παιχνίδια σαν το αυριανό. Ακόμα, τα στοιχεία που παρέθεσα παραπάνω είναι ελαφρώς πλασματικά. Από τη στιγμή που ελάχιστες ομάδες στην Ευρώπη έχουν τύχη απέναντι στην Μπαρτσελόνα και τη Σιένα, η μόνη πραγματικά αναπάντεχη ήττα των Τούρκων ήταν αυτή από την Ούνιξ στην Κωνσταντινούπολη. Και η πορεία τους στο ανταγωνιστικό τουρκικό πρωτάθλημα, όπου βρίσκονται στη δεύτερη θέση πίσω από την Εφές και μπροστά από τη Φενέρ και τη Μπεσίκτας, δείχνει ότι πρόκειται για μια ομάδα που ξέρει από πρωταθλητισμό. Φυσικά έχει και αρκετές αδυναμίες. Προκειμένου να γίνουν κατανοητές ας δούμε τις βασικές αρχές στο παιχνίδι της.

Στην επίθεση αυτό το σύστημα χρησιμοποιείται αρκετά συχνά. Διπλό σκριν στην κορυφή της ρακέτας για τον χειριστή της μπάλας. Κόψιμο του σέντερ (εδώ από τον Φουρκάν Αλντεμίρ, έναν από τους καλύτερους νέους σέντερ στην Ευρώπη) προς το καλάθι, ενώ το τεσσάρι μένει στην περιφέρεια, όπου απειλεί με σουτ. Αν δεν βρεθεί καλή επιλογή, τότε στήνεται πικ εν ρολ με το τεσσάρι.

Το καλό νέο είναι ότι η Γαλατά δε διαθέτει πολλούς παίκτες ικανούς να βγάλουν την άμυνα από την ισορροπία της, ενώ δυσκολεύεται να ανοίξει διάδρομους προς το καλάθι. Στην παραπάνω φάση ο Έιντσον κλίνει προς τη ρακέτα, αφού ο Τζόσουα Σιπ είναι μετριότατος σουτέρ, όπως και ο Γκόρντον. Τελικά ο Σονγκάιλα σουτάρει μαρκαρισμένος και υπό πίεση χρόνου. Το κακό είναι ότι ο Σονγκάιλα, αλλά και ο Άντριτς μπορούν να σκοράρουν αρκετά με προσωπικές φάσεις, ενώ ο Κροάτης κερδίζει και αρκετά φάουλ (χωρίς πάντως να είναι εύστοχος στις βολές). Εξίσου σημαντικό είναι ότι οι περιφερειακοί της Γαλατά ποστάρουν αρκετά συχνά. Την προηγούμενη εβδομάδα ο Σισκάουσκας έκανε αρκετές ζημιές σε φάσεις σαν αυτές.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ποστάρει ο Σιπ, αλλά και ο Γκόρντον παίζει πολύ σε αυτούς τους χώρους. Προσέξτε ακόμα τα διαδοχικά κλεψίματα - η Γαλατά πιέζει πολύ την μπάλα και είναι μια από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης σε αυτό τον τομέα. Χαλαρές πάσες προς τη ρακέτα σαν αυτές που είδαμε με Μαρούσι και ΤΣΣΚΑ απαγορεύονται, ενώ θα δοκιμαστεί και η ανθεκτικότητα του Σλούκα σε τέτοιες καταστάσεις. Μεγάλη πίεση αναμένεται να δεχτεί και ο Σπανούλης, αν κρίνουμε από τον τρόπο με τον οποίο οι Τούρκοι αντιμετώπισαν τον Ναβάρο: κυνήγι σε όλο το γήπεδο.

Βέβαια η πίεση εκθέτει τα νώτα της άμυνας τους και σπάει με ποιοτικές πάσες, σαν αυτές που οδηγούν στο κερδισμένο φάουλ του Ουέρτας. Σε κάθε περίπτωση μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις για τον Ολυμπιακό στο συγκεκριμένο ματς θα είναι να βρει την κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, η οποία θα αποδιοργανώσει την πίεση της Γαλατά και στον περιορισμό των λαθών που μπορεί να προκληθούν από αυτή. Καλό θα ήταν επίσης ο Ντούντα να σημαδέψει στην άμυνα τον Σονγκάιλα και οι περιφερειακοί να συνεχίσουν να ευστοχούν από την περιφέρεια.

Το επιθετικό ριμπάουντ στην πρώτη φάση έχει ως αφετηρία την περιορισμένη κινητικότητα του Λιθουανού, ο οποίος δεν μπορεί πλέον να συμμετέχει με συνέπεια στις αμυντικές περιστροφές. Το πρώτο και το τρίτο τρίποντο του Σαβάνοβιτς οφείλονται στην υπερβολικά κλειστή άμυνα της Γαλατά. Στο πρώτο μένει μόνος του επειδή τέσσερις αμυντικοί κλίνουν προς τον Γκιουλέρ λες και είναι ο Λε Μπρον. Στο τρίτο εκμεταλλεύεται το χώρο που του δίνει ο Σονγκάιλα προσπαθώντας να καλύψει τη δυναμική έξοδο του Αλντεμίρ. Επειδή είναι πολύ πιθανό τέτοιες άμυνες να εφαρμοστούν και για την αντιμετώπιση του Σπανούλη, τα τέσσαρια μας θα πρέπει να εκμεταλλευτούν τους χώρους που θα έχουν στη διάθεση τους.

Στο παραπάνω βίντεο φάνηκαν και οι βασικές πηγές δημιουργίας των Τούρκων από την περιφέρεια. Ο Σιπ και ο Λούκας είναι οι πλέον διεισδυτικοί παίκτες της Γαλατά, αλλά η αντιμετώπιση τους είναι σχετικά απλή, τουλάχιστον στη θεωρία. Ο παίκτης τους πρέπει να τους κρατήσει στη μία πλευρά του γηπέδου και να τους οδηγήσει προς τη βοήθεια του ψηλού, ο οποίος δε χρειάζεται να απομακρυνθεί από το καλάθι αφού όπως είπαμε δε διαθέτουν ιδιαίτερα αξιόπιστο σουτ. Αντίθετα η αντιμετώπιση του Λάκοβιτς είναι κάπως πιο περίπλοκη υπόθεση.

Ο τρόπος με τον οποίο βρίσκει ελεύθερο σουτ στην πρώτη φάση αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Οι ψηλοί της Γαλατά δίνουν αρκετά ‘ανάποδα’ σκριν στους περιφερειακούς, οι οποίοι είτε ξεμαρκάρονται για να σουτάρουν είτε κόβουν προς το καλάθι. Ο Ολυμπιακός έχει δεχτεί αρκετά καλάθια από τέτοιες κινήσεις σε προηγούμενα παιχνίδια (κυρίως με την ΤΣΣΚΑ και τη Φενέρ στο ΣΕΦ), επομένως θα χρειαστεί καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των παικτών στην άμυνα. Στα πικ εν ρολ του Σλοβένου ο ψηλός πρέπει να δώσει βοήθεια μακριά από το καλάθι για να αποτρέψει κάποιο ελεύθερο σουτ και ο περιφερειακός να επιστρέφει γρήγορα, ώστε να μη βρει διάδρομο προς το καλάθι. Σε αυτό το βίντεο φαίνεται και μια εναλλακτική αντιμετώπιση των πικ εν ρολ από την άμυνα της Γαλατά, με τον ψηλό (τον Άντριτς στη συγκεκριμένη περίπτωση) να μένει πιο κοντά στο καλάθι. Δεν ξέρω τι θα προτιμήσει αύριο ο προπονητής της, αλλά οι συχνές αλλαγές στην άμυνα μπορεί να οδηγήσουν σε λανθασμένες αντιδράσεις. Το ίδιο ισχύει και για τη ζώνη που εφαρμόζει αρκετά συχνά.

Είναι αρκετά παλιομοδίτικη, στατική και κλειστή, γι’ αυτό η Εφές παίρνει τόσα επιθετικά ριμπάουντ. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι σπάει εύκολα χωρίς ειδική προετοιμασία και σωστή εκτέλεση. Προσέξτε ακόμα την κομπίνα με το γρήγορο σκριν και το κόψιμο του Γκόρντον στην επίθεση. Ο Ντούντα πρέπει να είναι υποψιασμένος για τέτοιες φάσεις. Όπως θα πρέπει να είναι έτοιμος και για το χαμηλό σχήμα που χρησιμοποιείται αρκετά συχνά από τη Γαλατά.

Η παρουσία του Σούμπερτ στο 4 δίνει μεγαλύτερη ταχύτητα στην επίθεση, αλλά και τη δυνατότητα για περισσότερες αλλαγές μαρκαρισμάτων στην άμυνα, ενώ ανοίγει τη ρακέτα και για τους ψηλούς (ο Άντριτς μπορεί να κάνει πολλές ζημιές). Παρόλα αυτά η Γαλατά δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στον αιφνιδιασμό, ενώ η παρουσία του Πρίντεζη στο 4 δίνει στον Ολυμπιακό ένα σημαντικό όπλο για την αντιμετώπιση τέτοιων σχημάτων, όπως είχε συμβεί και με τη Φενέρ στο ΣΕΦ.

Τέλος υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες στο παιχνίδι της Γαλατά. Ο Αλντεμίρ είναι εξαιρετικός στα επιθετικά ριμπάουντ. Ο Αρσλάν είναι θεοπάλαβος αλλά μπορεί να αλλάξει τη ροή οποιουδήποτε ματς. Και ο πιτσιρικάς ο Κοκσάλ έδειξε την προηγούμενη αγωνιστική ότι είναι καλός σουτέρ και έξυπνος αμυντικός. Ο Ολυμπιακός, όμως, διαθέτει αρκετή ποιότητα για να ανταπεξέλθει. Η σοβαρότητα στην άμυνα μπορεί να δώσει πόντους στον αιφνιδιασμό. Οι λογικές επιλογές στην επίθεση μπορούν να εκθέσουν τις αδυναμίες στην άμυνα των Τούρκων. Οι μεταπτώσεις στην απόδοση της ομάδας τον τελευταίο καιρό είναι αναμενόμενες ως ένα βαθμό. Γίνεται προσπάθεια να ενταχτούν δύο νέοι παίκτες, ενώ ειδικά στην άμυνα δοκιμάζονται κάποιες πιο επιθετικές τακτικές που θέλουν χρόνο για να αφομοιωθούν. Από τη στιγμή, όμως, που η Γαλατά είναι στα μέτρα του Ολυμπιακού, αυτά τα ελαφρυντικά δεν έχουν σημασία. Αύριο η ομάδα πρέπει να κεδίσει.
Rod Higgins