Το επόμενο βήμα

Την ημέρα του ημιτελικού του φάιναλ φορ θα συμπληρωθούν ακριβώς δύο μήνες από την τελευταία ήττα της Μπαρτσελόνα σε οποιαδήποτε διοργάνωση. Στις 11 Μαρτίου οι πρωταθλητές Ισπανίας έχασαν εκτός έδρας από τη Γκραν Κανάρια. Από τότε είναι αήττητοι επί 13 αγώνες, σκουπίζοντας την Ούνικς Καζάν στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα και εξασφαλίζοντας την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο του ισπανικού πρωταθλήματος χάρη σε 10 σερί νίκες.

Συνολικά η Μπαρτσελόνα έχει μόλις επτά ήττες σε 58 παιχνίδια. Παίζει στο δυσκολότερο πρωτάθλημα της Ευρώπης, είχε αρκετά προβλήματα τραυματισμών (Ναβάρο, Έιντσον, Μάικλ), αλλά έχει χάσει μόλις το 12% των αγώνων που έχει δώσει. Η γενική αισιοδοξία τις τελευταίες μέρες γύρω από τον Ολυμπιακό δείχνει την πίστη του κόσμου στη φετινή ομάδα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το παιχνίδι της Παρασκευής θα είναι όχι μόνο το πιο σημαντικό, αλλά και το πιο δύσκολο μέχρι στιγμής στη φετινή περίοδο. Παρότι αυτή η δυσκολία οφείλεται κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αμύνεται η Μπαρτσελόνα, ο Ίβκοβιτς θα πρέπει να φροντίσει ώστε ο Ολυμπιακός να μην την πατήσει στο στιλ παιχνιδιού το οποίο θεωτηρικά τον ευνοεί: με υψηλό ρυθμό και γρήγορες επιθέσεις.

Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει τη φήμη του συντηρητικού προπονητή και η ομάδα του παίζει σε χαμηλό τέμπο κυρίως για να διατηρήσει την αμυντική της ισορροπία και να αποφύγει τα λάθη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν ξέρει να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες για αιφνιδιασμό. Οι ψηλοί της Μπαρτσελόνα είναι γρήγοροι, στην πεντάδα της βρίσκονται τουλάχιστον τρεις χειριστές που μπορούν να εκμεταλλευτούν το ανοιχτό γήπεδο, ενώ ακόμα και αν ο αντίπαλος αποτρέψει τον πρωτεύοντα αιφνιδιασμό (όπως κάνει η Ούνικς στην παραπάνω φάση), υπάρχουν συστήματα για να αξιοποιηθούν οι όποιες ανισορροπίες.

Το πικ εν ρολ στα φτερά που παίζει ο Ναβάρο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι σταθερή αξία. Και οι πέντε παίκτες των Καταλανών βρίσκονται εκτός ρακέτας για να δημιουργήσουν τους απαραίτητους χώρους. Ο Σάδα αφού δώσει την πρώτη πάσα κατευθύνεται προς την αδύνατη πλευρά. Ο Ουάλας μένει στην κορυφή της ρακέτας, όπου απειλεί με σουτ. Οι βοήθειες πάνω στην μπάλα είναι δύσκολη υπόθεση. Αν ένας εκ των Γκριρ και Μακ Κάρτι - που βρίσκονται στην αδύνατη πλευρά - έβγαινε πιο επιθετικά πάνω στον Ναβάρο, τότε η Μπαρτσελόνα θα έβρισκε ελεύθερο τρίποντο. Ανεκτό ρίσκο όταν βρίσκονται στο παρκέ ο Σάδα και ο Ραμπασέδα, ανεπίτρεπτο όταν αυτοί αντικατασταθούν από Ουέρτας και Μάικλ. Ίσως σκεφτείτε ότι ο Βερεεμένκο, το νούμερο 12 της Ούνικς που μαρκάρει τον Ουάλας, θα έπρεπε να είχε δώσει καλύτερη βοήθεια πάνω στην μπάλα. Αυτή η επιλογή, όμως, δεν υπάρχει όταν βρίσκεται στο παρκέ ο Λόρμπεκ (40% στα τρίποντα στην Ευρωλίγκα).

Στο παραπάνω βίντεο πήραμε και μια πρώτη ιδέα για την άμυνα της Μπαρτσελόνα. O Oυάλας μένει στη ρακέτα τόσο στο πρώτο πικ εν ρολ που παίζει ο Γκριρ, όσο και στο δεύτερο από τον Ντόμερκαντ, όταν ο Βάσκεθ αλλάζει μαρκάρισμα με τον Ναβάρο. Το γεγονός ότι ο Βερεεμένκο δεν απειλεί με περιφερειακό σουτ βοηθάει το ταμπούρωμα, αλλά γενικά ένας από τους βασικούς στόχους της άμυνας της Μπαρτσελόνα είναι η συνεχής παρουσία ενός ψηλού μέσα στη ρακέτα, είτε αυτός μαρκάρει τον σκρίνερ στα πικ εν ρολ είτε όχι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση Βάσκεθ βρέθηκε μακριά από το καλάθι για να αντιμετωπίσει έναν καλό σουτέρ. Ωστόσο αυτή δεν είναι η μοναδική επιλογή:

Στο πρόσφατο ματς εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Πασκουάλ επέλεξε σε αρκετές περιπτώσεις να δώσει το σουτ στο Σέρχιο Γιουλ. Ο Ουέρτας έπρεπε να τον στείλει πάνω στο Βάσκεθ και παράλληλα να τοποθετηθεί στη γωνία της πάσας ώστε να μη βρει εύκολο καλάθι ο σκρίνερ. Στην πρώτη επίθεση ο Γιουλ κινείται ακριβώς στους χώρους όπου θέλει να τον περιορίσει η άμυνα της Μπαρτσελόνα, αλλά βρίσκει ένα καλό σουτ από μέση απόσταση χάρη στο κάθετο σκριν του Τόμιτς, που υποχρεώνει τον Βάσκεθ να αμυνθεί μόνος του απέναντι σε έναν κοντύτερο παίκτη. Ένα ανάλογο σκριν στην επόμενη επίθεση δεν επιτρέπει στον Βραζιλιάνο να ανακάμψει έγκαιρα, με αποτέλεσμα να βρεθεί μέσα στη ρακέτα με αντίπαλο τον Τόμιτς. Ο Ουάλας κλίνει προς τα μέσα και ο Βελίσκοβιτς έχει την ευκαιρία να βγάλει μια φάση την οποία έχει εύκολα ο Πρίντεζης (ίσως και ο Άντιτς): διείσδυση, πάσα προς τα έξω, ελεύθερο σουτ.

Γενικά η συνύπαρξη των Ουέρτας και Ναβάρο είναι ένα από τα λιγοστά αδύναμα σημεία στην άμυνα της Μπαρτσελόνα. Τα ποσταρίσματα του Λο είναι ένας ακόμα τρόπος για να αξιοποιηθεί αυτό το πρόβλημα, ενώ το σουτ από μέση απόσταση του Σλούκα θα είναι εξίσου σημαντικό. Από την άλλη, ούτε οι δικοί μας ψηλοί θα έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν κοντά στο καλάθι στα πικ εν ρολ. Στο ξεκίνημα του παραπάνω βίντεο είδατε τον Ουέρτας να αξιοποιεί το σκριν σκοράροντας με τη δική του παραλλαγή στην μπομπίτα του Ναβάρο. Η ευστοχία των σέντερ της Μπαρτσελόνα από μέση απόσταση είναι ένας ακόμα ανασταλτικός παράγοντας στην προσπάθεια του Ολυμπιακού να κρατήσει τον Ντόρσεϊ σε ρόλο τερματοφύλακα:

Πριν πάμε στην επίθεση, μια ακόμα παρατήρηση για την άμυνα των Καταλανών. Η τάπα που ρίχνει ο Ν’ντονγκ δείχνει ότι τα σκριν πρέπει να είναι κάθετα προς το καλάθι, ώστε ο Σπανούλης και οι υπόλοιποι να μπορούν να αλλάξουν διαδρομο και να μπερδέψουν τους ψηλούς. Επίσης δε χρειάζεται φόβος, αλλά δε χρειάζονται και γιούρια. Σοφτ σκριν και γρήγορη διείσδυση στην πλευρά που προστατεύει ο σέντερ σημαίνει τάπα.

Επιστροφή στο πικ εν ρολ του Ουέρτας. Ο Ν’ντονγκ και ο Βάσκεθ είναι εξίσου επικίνδυνοι μετά το σκριν και όταν τελειώνουν λόμπες στο καλάθι και όταν σουτάρουν από τα 4-5 μέτρα. Η αλτικότητά τους απαγορεύει την δυναμική έξοδο του προσωπικού τους αντιπάλου γιατί οι περιφερειακοί ξέρουν να τους βρίσκουν με κλειστά μάτια. Το καλό σουτ που διαθέτουν απαγορεύει το ταμπούρωμα. Επομένως το βάρος θα πέσει στην περιφερειακή άμυνα. Ο προσωπικός αντίπαλος του εκάστοτε χειριστή της μπάλας πρέπει να σπάσει το σκριν όσο καλύτερα γίνεται χωρίς να βασίζεται σε βοήθεια από την ψηλό. Το ίδιο ισχύει και για τα σκριν μακριά από την μπάλα:

Ο σέντερ της Ρεάλ μένει ένα κλικ πιο μπροστά από τον Βάσκεθ γιατί έχει το νου του στον Ναβάρο. Δεν ξέρω για σας, αλλά προτιμώ τις μπομπίτες από τα καρφώματα. Και νομίζω ότι έχουμε καλούς αμυντικούς στην περιφέρεια, αλλά και αλτικούς ψηλούς ώστε να αποτρέψουν τέτοιες φάσεις. Στην επόμενη φάση, γίνεται φανερό για μια ακόμα φορά ότι η γωνία της αδύνατης πλευράς στην άμυνα είναι ένα σημείο από το οποίο τα τεσσάρια μας μπορούν να κάνουν ζημιές, όταν ο σέντερ της Μπάρτσα βρίσκεται εκτός ρακέτας. Αρκεί οι περιφερειακοί να βλέπουν το γήπεδο σωστά:

Στην επίθεση της Ρεάλ ο Κάρολ κάνει αυτό ακριβώς που θέλει ο Πασκουάλ: βγαίνει από το σκριν και κινείται κατευθείαν προς το καλάθι. Δεν διαβάζει την κίνηση του Λόρμπεκ που του δίνει το σουτ και δίνει μια δύσκολη πάσα στον αέρα. Ο Ν’ντονγκ δείχνει για μια ακόμα φορά ότι οι επιθετικές διεισδύσεις δε λειτουργούν πάντα. Αν ο Κάρολ σταματούσε στιγμιαία στο ύψος της γραμμής των βολών θα έβρισκε είτε σουτ, είτε μις ματς με τον Λόρμπεκ. Αυτές οι λεπτομέρειες είναι καθοριστικές απέναντι σε μια τόσο καλή άμυνα.

Ανάλογη προσοχή χρειάζεται και στην άμυνα. Ο Ολυμπιακός λειτούργησε ικανοποιητικά στις αλλαγές μαρκαρισμάτων απέναντι στη Σιένα, αλλά η Μπαρτσελόνα απαιτεί ακόμα υψηλότερο επίπεδο προσπάθειας. Στην πρώτη φάση του παραπάνω βίντεο ο Νντονγκ βγαίνει μόνος κάτω από το καλάθι γιατί ο Τόμιτς κινείται πάνω από το σκριν του Ναβάρο και ο Ρέγιες ακολουθεί τον Λόρμπεκ γυρίζοντας την πλάτη προς την μπάλα. Αν ο Ολυμπιακός επιλέξει να αλλάζει στα σκριν (πχ Ρέγιες στον Ντονγκ και ο Τόμιτς να αναλάβει πρώτα τον Λόρμπεκ και στη συνέχεια να δώσει βοήθεια στον Ναβάρο στην κορυφή της ρακέτας), η επικοινωνία θα πρέπει να είναι άψογη. Το ίδιο περίπλοκες είναι και οι αλλαγές σε σκριν πάνω στην μπάλα.

To πικ εν ρολ μεταξύ Σάδα και Ουάλας δεν μοιάζει και τόσο τρομακτικό, αλλά είναι αρκετό για να τραβήξει τους δύο αμυντικούς της Μακάμπι που βρίσκονται στην αδύνατη πλευρά προς το καλάθι και μακριά από τους Ναβάρο και Βάσκεθ. Φανταστείτε πώς θα αντιδράσει μια άμυνα όταν αυτό το πικ εν ρολ γίνεται από τους Λόρμπεκ και Ουέρτας. Ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τέτοια σκριν της Σιένα με αλλαγή ψηλού-κοντού και βοήθειες από την αδύνατη πλευρά. Η παρουσία του Ναβάρο απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση.

Τι μένει; Τα ποσταρίσματα του Λόρμπεκ και οι προσωπικές φάσεις του Μάικλ (είτε ως τριάρι είτε ώς τεσσάρι) από την κορυφή της ρακέτας. Ο Λόρμπεκ πασάρει εξαιρετικά και κάνει λίγα λάθη. Ο Μάικλ ξέρει να κερδίζει φάουλ. Οι προσωπικοί τους αντίπαλοι δεν μπορούν να βασίζονται σε βοήθειες. Από την άλλη ο Λόρμπεκ μπορεί να γίνει πρόβλημα για την Μπαρτσελόνα στην άμυνα, τόσο στα πικ εν ρολ όσο και στην προσωπική άμυνα. Ακόμα θα χρειαστεί προσοχή στην ικανότητα του Τσακ Έιντσον να γεμίζει τα κένα. Είτε παίζοντας σα γκαρντ που δημιουργεί, είτε σουτάροντας από την περιφέρεια. Αν θέλετε καμμένες λεπτομέρειες θα προσέθετα και την ικανότητα του Σάδα στα επιθετικά ριμπάουντ.

Το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός δε θα καταφέρει να βρει με την ίδια ευκολία τις επιπλέον κατοχές που του έδωσαν σε μεγάλο βαθμό την πρόκριση εναντίον της Σιένα. Η Μπαρτσελόνα δεν κάνει λάθη και ξέρει να καθαρίζει τα ριμπαόυντ. Επομένως, θα χρειαστεί ένα ακόμα βήμα. Η ενέργεια, το πάθος, η ταχύτητα πρέπει να συνδυαστούν με ακόμα καλύτερη τακτική και περισσότερη συγκέντρωση επί 40 λεπτά. Με άλλα λόγια,η νίκη θα έρθει μόνο αν ο Ολυμπιακός συνεχίσει να προοδεύει.
rod higgins