Αυτό που μετράει

Υπάρχουν πολλά στραβά στην αποψινή εμφάνιση του Ολυμπιακού. Ακόμα και αν δε ληφθεί υπόψη η συνηθισμένη κωμωδία που παρακολουθήσαμε από τη γραμμή των βολών (κλείδωσε τους στο ΣΕΦ, Ντούντα, μέχρι να βάλουν όλοι τους από 300 βολές), υπήρξαν αρκετά χαμένα ριμπάουντ, κάποιες καθυστερημένες περιστροφές στην άμυνα , κάποια ελεύθερα σουτ τριών πόντων και ένα νεκρό διάστημα στην επίθεση της ομάδας που επέτρεψε στο βάζελο να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Όλα αυτά συνέβησαν, τα είδαμε, αλλά δεν ξέρω πόση σημασία έχουν.

Μέχρι πέρσι όλα αυτά τα στραβά ήταν συνήθως καθοριστικά σε ντέρμπι. Απόψε είναι μια απλή υποσημείωση. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να ανεβάσει την ένταση του παιχνιδιού σε επίπεδο όπου ο βάζελος απλά δεν μπορούσε να φτάσει. Τα ποσοστά στα τρίποντα δε θα είναι τόσο υψηλά. Όταν όμως στα 22 λάθη του αντίπαλου αντιστοιχούν 13 κλεψίματα (όσα και τα λάθη στα οποία υπέπεσαν ο Διαμαντίδης, ο Γιασικεβίτσιους και ο Καλάθης), όταν σε 35 άστοχα σουτ εντός παιδιάς αντιστοιχούν 19 επιθετικά ριμπάουντ (τιτάνας Τζόι Ντόρσεϊ) και όταν η ομάδα κρατάει τα δικά της λάθη σε φυσιολογικά επίπεδα, τότε η περιφερειακή ευστοχία είναι απλά η διαφορά ανάμεσα σε μια εύκολη και μια υπερβολικά άνετη νίκη.

Ακόμα και όταν ο Ολυμπιακός δεν κατάφερνε να τρέξει (με εξαιρετική αποτελεσματικότητα, χάρη στην επιστροφή του Λο), είχε τον τρόπο να βρίσκει εξαιρετικές επιλογές στο μισό γήπεδο. Ο Σπανούλης έψαξε υπομονετικά τις διεισδύσεις απέναντι στην επιθετική άμυνα που τον περίμενε για ένα ακόμα παιχνίδι και δικαιώθηκε, δημιουργώντας για τον εαυτό του και τους συμπαίκτες του. Αν είχαν λείψει κάποια βεβιασμένα σουτ τριών πόντων θα ήταν άψογος. Ο Κέσελ συνέχισε από εκεί που σταμάτησε ο Παπανικολάου, βάζοντας την μπάλα στο παρκέ και δείχνοντας ότι αν δουλέψει σωστά μπορεί να φτάσει σε ένα σημείο όπου η απόδοση του θα εξαρτάται ελάχιστα από το σουτ του. Ο Πρίντεζης δε σταματιέται και ο Λο κάνει την ομάδα να ρέει.

Όλα αυτά αφήνουν υποσχέσεις εν όψει του τέταρτου τελικού. Ακόμα κι αν ο Ολυμπιακός δεν καταφέρει να επικρατήσει τόσο εμφατικά στο παιχνίδι των κατοχών, ακόμα κι αν δεν ξαναβάλει 11 τρίποντα, ακόμα κι αν συνεχίσει να χτίζει ιδιοκτήτο κλειστό από τη γραμμή των βολών (Ντούντα, τα ‘παμε, μην τα ξαναλέμε), θα μπορέσει να χτυπήσει στα ίσα το ματς χάρη στον επιθετικό πλουραλισμό και τη σωστή κυκλοφορία της μπάλας. Αρκεί να μην ξεχάσει ότι τα πάντα έχουν ας αφετηρία την άμυνα - επί 40 λεπτά, καθώς τρίτο σερί ματς με πεντάλεπτο διάλειμμα στην τρίτη περίοδο δεν παλεύεται..

Μόνο έτσι ξεπερνιούνται επτά χαμένες βολές και δυο-τρία λέι απ σε ένα δεκάλεπτο, ή μια κακή βραδιά του όποιου σημαντικού παίκτη. Η αποψινή νίκη είναι απλά ένας ακόμα λόγος για να συνεχίσει ο πρωταθλητής Ευρώπης στον ίδιο δρόμο: κάθε άμυνα μετράει, κάθε διεκδικούμενη μπάλα είναι σημαντική. Συνεχίστε να παλεύετε.
rod higgins