Οι ευκαιρίες

Ο Ολυμπιακός έχασε σήμερα την ευκαιρία να φτάσει μια ανάσα και από το πρωτάθλημα. Αλλά όπως συμβαίνει από την αρχή της χρονιάς θα έχει και άλλες. Γιατί αυτή η ομάδα δεν περιμένει τις ευκαιρίες. Τις δημιουργεί μόνη της, χάρη στο πάθος, την ενέργεια και την ομαδικότητα που βγάζει στο παρκέ. Αν καταφέρει να διορθώσει ορισμένες λεπτομέρειες, στο χέρι της είναι να αξιοποίηση της επόμενες.

Φαντάζομαι ότι η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει από τον Σπανούλη. Ναι, έχασε ένα κρίσιμο τρίποντο σε μια επίθεση όπου η μπάλα δεν άλλαξε χέρια, μαζί με δύο βολές. Συνολικά, όμως, αυτό ήταν το καλύτερο του παιχνίδι εναντίον του βάζελου. Διάβασε σωστά την άμυνα, επιτέθηκε προς το καλάθι, πήρε ελάχιστα βεβιασμένα σουτ και αν συνεχίσει έτσι θα παίξει ακόμα καλύτερα στα παιχνίδια που ακολουθούν. Ο Ολυμπιακός είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει και να εκμεταλλευτεί την υπερβολική συγκέντρωση της άμυνας στις δικές του ενέργειες, αλλά η αρχή πρέπει να γίνει από τον παίκτη που τραβάει όλη αυτή την προσοχή πάνω του. Σήμερα, ανεξάρτητα από την τελευταία φάση, έγινε ένα βήμα στη σωστή κατεύθυνση. Ο τεράστιος Χάινς, ο Παπανικολάου, ο Γκετσεβίτσιους και ο Πρίντεζης (που πρέπει να προσαρμοστεί στις παγίδες με τις οποίες τον αντιμετωπίζει πλέον ο Ομπράντοβιτς) είναι έτοιμοι να τραβήξουν όσο σκορ χρειαστεί.

Από κει και πέρα υπάρχουν δύο θέματα. Πρώτον, ότι ο Ολυμπιακός βρέθηκε να κυνηγάει στο τρίτο δεκάλεπτο παρότι το ματς πήγε στο στιλ παιχνιδιού πού τον ευνοεί: πίεση σε όλο το γήπεδο, ταχύτητα, δύναμη. Τα πολλά φάουλ που συνόδευαν την ομάδα από το πρώτο ημίχρονο και η απουσία του Λο, που υποχρέωσε το Γκέτσε να πάει σε ρόλο οργανωτή περισσότερο απ'όσο πρέπει, δίνουν μια πρώτη εξήγηση γι'αυτή την καθίζηση. Ωστόσο η ομάδα δεν μπορεί να έχει τέτοια νεκρά διαστήματα σε επίπεδο ενέργειας. Δεκτή η αστοχία ή τα λάθη, αλλά η διψήφια διαφορά δεν ήρθε από τέτοιες αδυναμίες. Ο Ολυμπιακός ήξερε πώς να σπάσει την πίεση που συνάντησε και μάλιστα πέτυχε αρκετούς εύκολους πόντους σε τέτοιες καταστάσεις. Κάποια χαμένα ριμπάουντ και δυο-τρεις καθυστερημένες βοήθειες ή επιστροφές στην άμυνα έκαναν τη μεγαλύτερη ζημιά.

Το δεύτερο είναι η αντιμετώπιση των ποσταρισμάτων που έφεραν τον Διαμαντίδη αλλά και τον Περπέρογλου σε πλεονεκτικές θέσεις. Γενικά η αντιμετώπιση των υπόλοιπων συστημάτων του βάζελου εκτός των πικ εν ρολ δεν ήταν και η πλέον επιτυχής. Δεν ξέρω τι παραπάνω μπορεί να κάνει μια ομάδα στην άμυνα όταν τη σφυρίζουν έτσι. Ούτε είμαι σίγουρος αν οι όποιες αδυναμίες είχαν να κάνουν με την τακτική προετοιμασία του παιχνίδιου ή με ατομικά λάθη - ο γενικά καλός Μάντζαρης για παράδειγμα έχασε 2-3 δικές του φάσεις στην άμυνα, ενώ τα 22 λεπτά του φιλότιμου Γκετσεβίτσιους μάλλον δε βοηθάνε την ομάδα σε αυτό τον τομέα. Σε κάθε περίπτωση, η εξαιρετική δουλειά του τέταρτου δεκάλεπτου πρέπει να διαρκέσει περισσότερο στον τρίτο τελικό.

Από δω και πέρα πάντως η έκβαση των αγώνων θα κριθεί από τα στοιχεία που έφεραν τον Ολυμπιακό στην κορυφή της Ευρώπης. Προσήλωση, ετοιμότητα, ενέργεια, ομαδική δουλειά. Οι παίκτες και ο κόσμος έχουν δείξει ότι μπορούν να επικρατήσουν σε αυτούς τους τομείς. Μένει αν το δείξουν και στο γήπεδο.
rod higgins