Όταν δύο ομάδες αναμετρώνται για τέταρτη φορά μέσα σε διάστημα λίγων μηνών τα περιθώρια ουσιαστικής παρέμβασης των προπονητών στο παιχνίδι στενεύουν ιδιαίτερα. Όχι μόνο γιατί οι τακτικές εκπλήξεις δεν είναι πλέον εύκολη υπόθεση, αλλά και επειδή η οικειότητα μεταξύ των αντιπάλων ρίχνει το βάρος στην εκτέλεση, παρά στην προετοιμασία του σχεδίου. Με άλλα λόγια, η σειρά των τελικών που ξεκίνησε χτες είναι μια καλή ευκαιρία για να δείξει ο Ολυμπιακός όλα όσα έμαθε μέσα στη χρονιά. Και η αλήθεια είναι ότι έμαθε πολλά - εκτός βέβαια από το να σουτάρει βολές.
Στην άμυνα η πίεση στα γκαρντ του βάζελου και η ενέργεια του Χάινς στις αλλαγές μαρκαρισμάτων περιόρισε τόσο την αποτελεσματικότητα των πικ εν ρολ του Ομπράντοβιτς, όσο και τις ευκαιρίες για μις ματς κοντά στο καλάθι - εξαίρεση ο Βουγιούκας, αν και νομίζω ότι η αντιμετώπιση του με αυτό τον τρόπο αποτελούσε ένα υπολογισμένο ρίσκο, με δεδομένες τις αμυντικές του αδυναμίες. Όταν τα λάθη που προκάλεσε αυτή η τακτική οδήγησαν σε αιφνιδιασμούς (κάτι που δε συνέβη όσο συχνά θα έπρεπε, ειδικά στην πρώτη περίοδο), το γήπεδο έγερνε.
Στην επίθεση, ο Πρίντεζης αλλά και ο Άντιτς με τον Χάινς είχαν την ευκαιρία για προσωπικές ενέργειες κοντά στο καλάθι υπό καλές προϋποθέσεις, γεγονός που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό το 62% στα δίποντα, ενώ ο Παπανικολάου τιμώρησε την επιλογή του βάζελου να τον σημαδέψει στην άμυνα, είτε στέλνοντας πάνω του τον Γιασικεβίτσιους, είτε ‘ξεχνώντας’ τον στις περιστροφές. Τα επιθετικά ριμπάουντ και η ευστοχία του Γκετσεβίτσιους απλά διόρθωσαν το τραγικό ποσοστό στις βολές.
Επειδή όμως την Πέμπτη το ματς για το βάζελο είναι οριακό, η ενέργεια στην άμυνα και ο πλουραλισμός στην επίθεση θα πρέπει να συνδυαστούν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Ο Ντόρσεϊ είχε αρκετά προβλήματα στην άμυνα, κυρίως εξαιτίας των τοποθετήσεων του. Όταν άλλαζε σε περιφερειακό είχε συνεχώς του νου του στη ρακέτα και αυτό έδωσε την ευκαιρία για κάποια ελεύθερα σουτ. Στα πικ εν ρολ δεν επέστρεφε πάντα έγκαιρα στον σκρινερ, παρότι υπήρχε παίκτης πάνω στο χειριστή της μπάλας. Έτσι ο Μπατίστ και ο Βουγιούκας βρήκαν την ευκαιρία να τελειώσουν κάποιες φάσεις. Περιμένω μεγαλύτερη συγκέντρωση στο υπόλοιπο της σειράς.
Το ίδιο ισχύει και για τον Σπανούλη. Παρότι δε εκβίασε φάσεις, τα περισσότερα από τα λάθη που έκανε δείχνουν έλλειψη καθαρού μυαλού. Τόσο το χτεσινό ματς, όσο και η σειρά με τη Σιένα αποδεικνύουν ότι όταν δε βρίσκει χώρους, πρέπει απλά να δίνει γρήγορα την πρώτη πάσα και οι συμπαίκτες του θα βρουν τη λύση. Αρκεί φυσικά να ανέβει και ο Σλούκας (δυστυχώς η διστακτικότητα του Μάντζαρη θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να ξεπεραστεί), ενώ η ταχύτητα του Λο είναι απαραίτητη τόσο εναντίον πίεσης, όσο και για την αξιοποίηση των ευκαιριών που παρουσιάζονται στο ανοιχτό γήπεδο.
Το θετικό είναι ότι για τη φετινή ομάδα κανένα από αυτά τα εμπόδια δεν είναι ανυπέρβλητο. H δουλειά, το πάθος, η προσήλωση και τα νιάτα είναι η καλύτερη απάντηση σε τέτοιες δυσκολίες και η περίπτωση του Παπανικολάου το αποδεικνύει. Χτες ξεκίνησε το ματς άσχημα, αστοχώντας σε λέι απ και δεχόμενος προσωπικό καλάθι από τον Περπέρογλου. Στην αρχή της χρονιάς αυτές οι φάσεις θα καταδίκαζαν την απόδοση του στο υπόλοιπο του παιχνιδιού. Χτες φάνηκε η δουλειά που έχει κάνει. Δεν με απασχολεί η ευστοχία του στα περιφερειακά σουτ. Η προσπάθεια του στα ριμπάουντ και στην άμυνα (πάνω στο Διαμαντίδη, στις αλλαγές μαρκαρισμάτων απέναντι σε ψηλότερους αντιπάλους, στις περιστροφές στην περιφέρεια) θα αρκούσαν για να τον αναδείξουν σε πρωταγωνιστή.
Η απόδοση του Πρίντεζη, η εργατικότητα του Χάινς και η ανάκαμψη του Γκετσεβίτσιους είναι δύο ακόμα αποδείξεις για τα γερά θεμέλια στα οποία έχει χτιστεί η φετινή ομάδα. Λύσεις υπάρχουν και οι παίκτες θα παλέψουν όσο χρειαστεί μαζί με τον προπονητή για να τις βρουν. Η συνέχεια της σειράς είναι δύσκολη, αλλά ο Ολυμπιακός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα όσο ακολουθεί τις αρχές που τον έφεραν ως εδώ.
rod higgins
0 comments:
Post a Comment