Home » , » Οι λόγοι της γκρίνιας

Οι λόγοι της γκρίνιας

Ώρα για αυτοκριτική: τα τελευταία κείμενα μετά τους ευρωπαϊκούς αγώνες του Ολυμπιακού ήταν μάλλον επαναλαμβανόμενα σε σημείο μονοτονίας. Κριτική στον Μπαρτζώκα, παράπονα για την αμυντική τακτική, ο Σπανούλης που δεν προσπαθεί στην άμυνα, η επικοινωνία στις περιστροφές που είναι ανύπαρκτη, ο ρυθμός που δεν είναι αρκετά γρήγορος. Αυτά παθαίνει κάποιος όταν γράφει τσιτωμένος. Ας δούμε λοιπόν πιο αναλυτικά τα προβλήματα της ομάδας και πώς αυτά μπορούν να λυθούν.
Αυτή τη στιγμή η άμυνα του Ολυμπιακού είναι μέτρια. Πέρσι οι πρωταθλητές έκλεισαν τη χρονιά με ένα μέσο παθητικό 100,8 πόντων ανά 100 κατοχές στα ευρωπαϊκά ματς. 

Φέτος δέχονται 102 πόντους στον ίδιο αριθμό επιθέσεων. Αυτή η μικρή αύξηση αντιστοιχεί στη διαφορά ανάμεσα στον περσινό Ολυμπιακό και την περσινή Εφές, η άμυνα της οποίας ήταν κάτω του μετρίου με βάση τους αριθμούς. Αντίθετα, η επίθεση έχει βελτιωθεί κατά 3,4 πόντους ανά 100 κατοχές, με τον Μπαρτζώκα να έχει σημαντικό μερίδιο σε αυτό τον τομέα, κυρίως χάρη στη βελτίωση των ποσοστών της ομάδας στα τρίποντα.
Γενικά τα σουτ πίσω από τα 6,75 είναι παρεξηγημένη ιστορία. Αποτελούν κλειδί για την παραγωγικότητα μιας επίθεσης, αλλά πρέπει να υποστηρίζονται από όσο το δυνατό περισσότερες προσπάθειες εντός ρακέτας, ώστε να υπάρχει ισορροπία. Και ο Ολυμπιακός, με δεδομένο ότι δε διαθέτει ούτε πολλούς ψηλούς που θα παίξουν με πλάτη, ούτε πολλούς μπουκαδόρους στην περιφέρεια, πρέπει να τρέξει για να βρει αυτή την ισορροπία. Και για να τρέξει πρέπει να παίξει άμυνα - μια ακόμα επαναλαμβανόμενη φράση. Ας δούμε λοιπόν τι πρέπει να βελτιωθεί σε αυτό το κομμάτι, με βάση ένα από τα καλύτερα διαστήματα της ομάδας φέτος, το πρώτο δεκάλεπτο εναντίον της Μακάμπι:


 
Ένας από τους βασικούς λόγους για τον οποίο σας τα έχω κάνει τσουρέκια τον τελευταίο καιρό δεν είναι τόσο ότι η περσινή αμυντική συνταγή εγκαταλείφθηκε πρόωρα, όσο ότι δεν έχει αντικατασταθεί από ένα ξεκάθαρο πλάνο. Η πρώτη φάση στο βίντεο είναι χαρακτηριστική. Θέλει ο Μπαρτζώκας να αντιμετωπίσει τα πικ εν ρολ με το Σερμαντίνι να κυνηγάει διάφορους μπουκαδόρους στην περιφέρεια; Μάλλον όχι. Κι όμως, ο Γεωργιανός προσπαθεί να ακολουθήσει παράλληλα την κίνηση του Χίκμαν, ενώ ο Σπανούλης δεν αλλάζει μαρκάρισμα, υποχρεώνοντας τον Πρίντεζη να δώσει βοήθεια πάνω στον Πλάνινιτς που ρολάρει προς το καλάθι. Έτσι, όταν ο Χίκμαν περάσει τον Σερμαντίνι, δεν υπάρχει παίκτης για να δώσει βοήθεια. Ο Πρίντεζης είναι απασχολημένος και ο Σπανούλης έχει παρατήσει τη φάση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει θέμα εκτέλεσης του πλάνου από τους παίκτες. Τόσο ο Σπανούλης όσο και ο Σερμαντίνι θα μπορούσαν να είχαν καλύτερες αντιδράσεις. Ειδικά ο ψηλός δείχνει στην αμέσως επόμενη φάση τι θα έπρεπε να είχε κάνει: βγαίνει κάθετα προς τον Οχαγιόν, αναγκάζοντας τον να κινηθεί μακριά από το καλάθι και δίνοντας χρόνο στους Πρίντεζη και Σπανούλη να κλίσουν προς το καλάθι, χωρίς όμως να χάσουν επαφή με τους προσωπικούς τους αντιπάλους. Το πρόβλημα είναι ότι οι σέντερ του Ολυμπιακού κινούνται σε αυτή τη γκρίζα ζώνη μεταξύ δυναμικής εξόδου και αλλαγής σε κοντύτερο παίκτη αρκετά συχνά. Επομένως εκτός από την καλύτερη εφαρμογή της τακτικής είναι απαραίτητες και πιο ξεκάθαρες οδηγίες. Φυσικά η επιτυχημένη αντιμετώπιση των πικ εν ρολ δεν εξαρτάται μόνο από τους παίκτες που μαρκάρουν το χειριστή και τον σκρίνερ, ειδικά όταν η άμυνα μπαίνει συνειδητά σε διαδικασία περιστροφών. Στην φάση που ακολουθεί, ο Λόγκαν κάνει βόλτα μέχρι το καλάθι, αλλά είναι δύσκολο να βρεις ποιος φταίει. Ο Περπέρογλου δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορος αμυντικός, αλλά δέχεται και σκριν και δίνει το δεξί διάδρομο ώστε ο παίκτης του να πέσει πάνω στη βοήθεια. Ο Σερμαντίνι δεν είναι πολύ επιθετικός στη βοήθεια που δίνει ,αλλά έχει το νου του και στον Τζέιμς που ρολάρει γρήγορα προς το καλάθι. Ο Σπανούλης και ο Μάντζαρης περισσότερο κοιτάνε τον Λόγκαν, αλλά οι παίκτες τους βρίσκονται σε απόσταση μιας πάσας. Τι πρέπει να γίνει όταν η πρώτη γραμμή άμυνας διασπάται; Την απάντηση μπορεί να τη δώσει μόνο ο προπονητής, ο οποίος πρέπει να φροντίσει ώστε καλάθια σαν το τρίποντο του Λόγκαν που ακολουθεί να κοπούν μαχαίρι. Ο Πρίντεζης προσπαθεί να δώσει βοήθεια, ο Περπέρογλου πάει κάτω από το σκριν, τελικά οι δυο τους κουτουλάνε και δίνουν ελεύθερο σουτ. Τέτοια καλάθια δείχνουν έλλειψη συνοχής, παρά ατομικής ικανότητας ή διάθεσης. Οι τρεις τελευταίες φάσεις δείχνουν τρία σχετικά νέα προβλήματα. Τα χαμένα ριμπάουντ - αποτέλεσμα εκτεταμένων περιστροφών που επιτρέπουν σε παίκτες όπως ο Λάντζεμπεργκ να διεκδικήσουν το ριμπάουντ ανενόχλητοι, έστω και αν η Μακάμπι γλίτωσε οριακά το κλέψιμο - τα αμαρκάριστα τρίποντα - γιατί ο αμυντικός στην πλευρά της μπάλας παίζει τόσο κλειστά; - και τις κακές επιστροφές - η επιστροφή είναι καλή, αλλά ο Περπέρογλου καλύπτει χωρίς προφανή λόγο τη ρακέτα, δίνοντας ελεύθερο σουτ στον Σμιθ. Αυτή η κατάσταση με τους παίκτες να επιστρέφουν έγκαιρα αλλά να ψάχνουν σα χαμένοι τον παίκτη τους πρέπει να σταματήσει. Και για να συμβεί αυτό θα χρειαστεί δουλειά στις προπονήσεις και στην προετοιμασία των παιχνιδιών. Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης; Η απώλεια του Μάντζαρη δεν αναπληρώνεται και η ομάδα συνολικά ψάχνεται στην άμυνα περισσότερο απ'όσο θα έπρεπε σε αυτό το σημείο της χρονιάς. Ωστόσο, ο χαρακτήρας των παικτών δεν μπορεί να τεθεί σε αμφισβήτηση. Απλά ήθελα να εξηγήσω γιατί κράζω τόσο συστηματικά τον τελευταίο καιρό. Μακάρι το επόμενο βίντεο να δείχνει την πρόοδο που σημειώθηκε στο πιο κρίσιμο σημείο της χρονιάς.

Share this article :

0 comments:

Post a Comment

 
Copyright © 2011-2012. Thrylos Hoops - All Rights Reserved
Template Modify by Creating Website
Proudly powered by Blogger