Ο θόρυβος και η λύση

Οι λόγοι της αποψινής ήττας είναι προφανείς, με μια γρήγορη ματιά στη στατιστική. Ο Ολυμπιακός είχε οκτώ επιθετικά ριμπάουντ λιγότερα από τον αντίπαλο του, ακριβώς όσα και τα τρίποντα που δέχτηκε σε είκοσι προσπάθειες. Και τα δύο νούμερα είναι αρκετά μακριά από τους μέσους όρους των υπόλοιπων παιχνιδιών της σειράς και εξηγούν γιατί η άμυνα των πρωταθλητών Ευρώπης δεν έφτασε στα συνηθισμένα επίπεδα.

Κάπως έτσι η ομάδα προσπάθησε να κερδίσει το παιχνίδι από την επίθεση της και παρότι δεν τα πήγε καθόλου άσχημα σε αυτό το κομμάτι - 18 ασίστ, εξαιρετική πολυφωνία, αξιοπρεπές ποσοστό στις βολές - δεν κατάφερε να βρει το σχήμα που θα λειτουργούσε εξίσου αποδοτικά και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Ο Άντιτς με τον Λο ήταν εξαιρετικοί στην επίθεση, αλλά ο πρώτος έμοιαζε συνεχώς ένα βήμα πίσω στις αμυντικές περιστροφές και ο δεύτερος δεν μπορεί να πιέσει όπως ο Μάντζαρης. Το γεγονός ότι οι Πρίντεζης και Παπανικολάου δεν έβγαλαν την ενέργεια που συνηθίζουν τον τελευταίο μήνα (λογικό σε κάποιο βαθμό) δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο τη διαχείριση του παιχνιδιού.

Παρόλα αυτά, ο Ολυμπιακός είχε την ευκαιρία να κερδίσει ένα ματς που σε αρκετές περιπτώσεις ξέφυγε από τον έλεγχο του. Ο Σπανούλης μοίρασε εξαιρετικά το παιχνίδι (8 ασίστ, 1 λάθος), οι Λο και Κέσελ τελείωσαν πολλές φάσεις κοντά στο καλάθι, ενώ η αποτελεσματικότητα στο ανοιχτό γήπεδο ήταν ικανοποιητική. Αν το τρίποντο του Περπέρογλου στη λήξη μιας κρίσιμης επίθεσης δεν είχε βρει στόχο, ή αν ο Σμιθ δεν είχε μαζέψει ένα κρίσιμο επιθετικό ριμπάουντ λίγο μετά, ίσως αυτά να αρκούσαν.

Αυτές οι λεπτομέρειες φυσικά δεν αποτελούν λόγο για επανάπαυση. Αρκετά πράγματα χρειάζονται βελτίωση στο πέμπτο παιχνίδι. Καταρχήν απαγορεύεται επάναληψη των σημερινών αριθμών στα ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός πρέπει να παίξει με πολύ μεγαλύτερη ένταση, όπως έχει κάνει σε όλα τα κρίσιμα ματς ως τώρα. Aπό κει και πέρα κάποιοι παίκτες πρέπει να δώσουν περισσότερα.

Ο Ντόρσεϊ πάλεψε στα ριμπάουντ και κατέστρεψε αρκετές επιθέσεις του βάζελου, αλλά πρέπει να παίζει με μεγαλύτερη αυτοσυγκέντρωση. Δεν έχω πρόβλημα όταν τσαμπουκαλεύεται με αντιπάλους ή διαιτήτες, γιατί συχνά βρίσκει επιπλέον κίνητρο και ενέργεια από τέτοιες καταστάσεις. Πρέπει όμως να διαβάζει καλύτερα το παιχνίδι στην άμυνα. Πολλές φορές δεν ακολουθούσε τον αντίπαλο περιφερειακό μακριά από το καλάθι, παρότι έπρεπε να αλλάξει μαρκάρισμα πάνω στο σκριν. Άλλες δεν επέστρεφε έγκαιρα στον παίκτη του και έμενε κάπου στη μέση της ρακέτας, μακριά από εκεί όπου εξελισσόταν η φάση. Γενικά οι αντιδράσεις του πρέπει να βελτιωθούν. Από τον Παπανικολάου περιμένω μεγαλύτερη βοήθεια στα ριμπάουντ και από τον Πρίντεζη μια τελευταία παράσταση για φέτος. Ο Χάινς λογικά θα βοηθήσει περισσότερο αν δε χρεωθεί με τέτοια φάουλ. Ο δε Ντούντα πρέπει να βρει καλύτερη ισορροπία ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση.

Στις τρεις μέρες που παρεμβάλλονται μέχρι τον πέμπτο τελικό θα ακουστούν πολλά. Για τη διαιτησία, για την ψυχολογία, για την εμπειρία, για τις ειδικές συνθήκες ενός τέτοιου ματς. Όλα αυτά είναι λόγια. Φέτος ο Ολυμπιακός φτιάχνει την ψυχολογία του, ξεπερνάει την απειρία του και διαχειρίζεται τις όποιες ειδικές συνθήκες δουλεύοντας πιο συστηματικά, πιο επίμονα και πιο παθιασμένα από τους αντιπάλους του. Αν η διοίκηση φροντίσει για τα αυτονόητα, αρκεί η ομάδα να κάνει μία ακόμα φορά όλα αυτά που την έφεραν ως εδώ.
rod higgins