Ο τρόπος του Πόποβιτς

Την προηγούμενη Κυριακή οι Σαν Αντόνιο Σπερς έπαιζαν στο Ντάλας εναντίον των Μάβερικς και βρέθηκαν να χάνουν με έντεκα πόντους διαφορά προς το τέλος του τρίτου δεκάλεπτου. Ο προπονητής τους αποφάσισε να κάνει κάτι που συνηθίζει τη φετινή χρονιά. Απέσυρε όλους τους βασικούς παίκτες - ορισμένοι από τους οποίους έχουν και κάποια ηλικία - και τελείωσε το ματς με μια πεντάδα αναπληρωματικών. Ανάμεσα σε αυτούς τους αναπληρωματικούς βρίσκονταν και κάποια γνωστά ονόματα, όπως ο Τιάγκο Σπλίτερ και Ντάνι Γκριν που άρχισε τη χρονιά στην Ολύμπια Λιουμπλιάνας.

Αυτή η πεντάδα γύρισε το ματς και θα μπορούσε να το είχε κερδίσει στην κανονική περίοδο αν το εύστοχο σουτ του Γκριν δεν ήταν οριακά εκπρόθεσμο. Τελικά έχασε στην παράταση με ένα πόντο, χωρίς καμία βοήθεια από παίκτες όπως ο Τιμ Ντάνκαν ή ο Τόνι Πάρκερ. Επίσης οι Σπερς αργά η γρήγορα μάλλον θα χάσουν σε κάποια σειρά των πλέι οφ και θα τελειώσουν τη χρονιά με άδεια χέρια. Το νόημα αυτής της εμφάνισης, όμως, δεν πέρασε απαρατήρητο: ο Γκρεγκ Πόποβιτς έχει ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο και οι παίκτες που δουλεύουν μαζί του εξελίσσονται. Γι’αυτό και οι Σπερς έχουν μέλλον χωρίς να βασίζονται σε βαριά συμβόλαια ή φανταχτερές μεταγραφές.

Απόψε απέναντι στην Εφές ο Ολυμπιακός θα κληθεί να αποδείξει το ίδιο. Οι Τούρκοι είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή εξαιτίας της υπεραξίας που έχουν πληρώσει, αλλά στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν ο Ολυμπιακός τους έμοοιζε αρκετά. Φυσικά το ανακάτεμα του ρόστερ δείχνει ότι οι στόχοι της ομάδας είναι μάλλον θολοί, αλλά ο Ντούντα πρέπει να δείξει ότι η ομάδα εξελίσσεται. Ο ακριβής αριθμός των παικτών που έχουν θέση στον όποιο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό, αλλά με δεδομένο ότι ο Λο και Ντόρσεϊ έχουν πλέον κάποια παιχνίδια στην πλάτη τους, το ζητούμενο είναι η μεγαλύτερη σταθερότητα και οι περισσότερες εναλλακτικές λύσεις στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, σε σχέση με τα όσα έδειξε πριν μια εβδομάδα εναντίον της Γαλατασαράι. Αρχής γενομένης από τον έλεγχο του ρυθμού:

Η Εφές πιέζει αρκετά τους αντιπάλους της στην περιφέρεια, με συνές παγίδες πάνω στην μπάλα. Ο Τέρανς Κίνσεϊ είναι από τους καλύτερους αμυντικούς στην Ευρώπη και παρότι η αποχώρηση του Έρσαν Ιλιασόβα έχει δημιουργήσει μια σημαντική ανισορροπία ανάμεσα στην ταχύτητα των περιφερειακών και τα αργά πόδια των ψηλών, οι Τούρκοι είναι η τέταρτη καλύτερη ομάδα στην Ευρωλίγκα στον αριθμό των λαθών που κάνουν οι αντίπαλοι της και ξέρουν να τα εκμεταλλεύονται στο ανοιχτό γήπεδο. Φυσικά όσο πιο πολύ απλώνεται στο γήπεδο τόσο περισσότεροι χώροι υπάρχουν στην πλάτη της, ενώ ο Ολυμπιακός απέφυγε τα πολλά λάθη στην Κωνσταντινούπολη. Αν επομένως υπάρξει γρήγορη και σωστή κυκλοφορία της μπάλας, αυτά τα κενά θα φανούν. Το ίδιο ισχύει και για την αντιμετώπιση των πικ εν ρολ:

Ο Ερμάλ Κούκο και ο Εστέμπαν Μπατίστα συνηθίζουν να δίνουν αρκετά επιθετικές βοήθειες, ενώ είναι σίγουρο ότι ο Ουφουκ Σάριτσα θα ρισκάρει κάποια σουτ από την περιφέρεια προκειμένου να ελαχιστοποιήσει το πεδίο δράσης του Σπανούλη. Τα ποσοστά του Ολυμπιακού στα τρίποντα θα πρέπει να επανέλθουν σε υψηλά επίπεδα μετά το δυσάρεστο διάλλειμμα της περασμένης εβδομάδας, αλλά αυτό δε φτάνει. Ο Σπανούλης θα πρέπει να διαβάζει πιο γρήγορα τις βοήθειες που θα έρχονται πάνω του και να δίνει έγκαιρα την πρώτη πάσα, ώστε να ανοίξουν διάδρομοι, ή να βρεθούν αμαρκάριστα σουτ για τους συμπαίκτες του. Από την άλλη, όταν στο γήπεδο βρίσκεται ο Στάνκο Μπάρατς, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να εκμεταλλευτεί την αδυναμία του στην άμυνα.

Λογικά βέβαια ο Κροάτης δεν πρόκειται να βγει από τη ρακέτα, όπως κάνει σε αυτή τη φάση. Αν όμως ο Ολυμπιακός παίξει σωστά, τότε θα βρει σουτ υπό καλές προϋποθέσεις, έστω και από πιο μακρινή απόσταση. Στην επίθεση το παιχνίδι των Τούρκων βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο περιφερειακό σουτ από μακρινή και μέση απόσταση, με σημεία αναφορά τον Σάσα Βούγιασιτς και τον Ντούσκο Σαβάνοβιτς. Ο πρώτος δέχεται ένα σωρό σκριν για να σουτάρει και ξέρει να κινείται καλά χωρίς την μπάλα.

Προσέξετε ακόμα την σκυλίσια άμυνα του Κίνσεϊ. Τα γκαρντ θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα συγκεντρωμένα απέναντι του. O Σαβάνοβιτς έχει σχεδόν ίδιο αριθμό προσπαθειών για τρεις και δύο πόντους. Κινείται πολύ στην περιφέρεια και η Εφές χρησιμοποιεί αρκετά ενδιαφέροντες τρόπους για να τον βοηθήσει να ξεμαρκαριστεί.

Στην πρώτη επίθεση ο Σαβάνοβιτς βρίσκεται στη γωνία και το σκριν πάνω στη μπάλα το δίνουν ο σέντερ και το τριάρι της Εφές. Αυτή η ασυνήθιστη διάταξη πρέπει να αντιμετωπιστεί ανάλογα, καθώς πρώτη επιλογή δεν είναι το σουτ του Ακιόλ, που βρίσκεται στην κορυφή της ρακέτας. Στη δεύτερη οι Τούρκοι εκτελούν ένα κλασικό διπλό σκριν πάνω στη μπάλα, αλλά ο Λαφαγιέτ δε βλέπει την κίνηση του Σέρβου. Γενικά οι αποφάσεις των πλέι μέικερ της Εφές δεν είναι οι καλύτερες δυνατές. Αν η πρώτη επιλογή σε κάθε φάση δε λειτουργήσει είναι αρκετά επιρρεπείς σε συζητήσιμες προσπάθειες οι οποίες δημιουργούν ευκαιρίες για αιφνιδιασμούς. Αρκετά συχνά αυτή η πρώτη επιλογή είναι ο Στάνκο Μπάρατς. Στην άμυνα είναι χωνί, αλλά στην επίθεση ιδιαίτερα επικίνδυνος.


Στα πικ εν ρολ συνηθίζει να σταματάει στα 5-6 μέτρα μετά το σκριν, αφού διαθέτει καλό σουτ. Όπως βλέπουμε και στο βίντεο, όμως, ξέρει να σκοράρει και εντός ρακέτας.

Γενικά η Εφές παίζει αρκετά γρήγορα. Δεν κάνει λάθη, αλλά έχει αρκετές άσχημες επιλογές. Αν δεν της επιτραπεί να τρέξει, η επίθεση της στο μισό γήπεδο κολλάει αρκετά και οι επιστροφές της είναι μέτριες. Αν όμως βρει μπροστά της ανοργάνωτη άμυνα, διαθέτει αρκετό ταλέντο για να σκοράρει περισσότερο από τον αντίπαλο της. Αν ο Ολυμπιακός εμφανιστεί λιγότερο προβλέψιμος και πιο αποτελεσματικός στην επίθεση, τότε θα υποχρεώσει την Εφές να παίξει σε ένα στιλ που εκθέτει τις αδυναμίες της. Με άλλα λόγια η νίκη απέναντι σε μια ομάδα με καλύτερο ρόστερ θα έρθει μόνο αν η ομάδα δείξει τη βελτίωση που χρειάζεται τόσο για φέτος όσο και για το μέλλον.
Rod Higgins