Το να ψάχνουμε την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης στα τέλη Νοεμβρίου δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Η νέα, διευρυμένη έκδοση του τοπ-16 καθιστά ακόμα λιγότερο σημαντική την κανονική περίοδο (για όσες ομάδες καταφέρουν να προκριθούν στην επόμενη φάση, εννοείται..) και ούτως ή αλλως τα πραγματικά σπουδαία ματς αργούν ακόμα. Σε κάθε περίπτωση, η Ζαλγκίρις Κάουνας θα μπορούσε να διεκδικήσει αυτό τον άτυπο τίτλο με αξιώσεις. Είναι πρώτη στο δυσκολότερο όμιλο της Ευρωλίγκας, έχει κερδίσει την ΤΣΣΚΑ, έχει την καλύτερη επίθεση στην Ευρώπη. Όλα αυτά μέχρι απόψε.
Γιατί απόψε ο πρωταθλητής έβαλε τα πράγματα στη θέση του. Η νίκη από μόνη της δεν είναι λόγος για πανηγύρια, ανεξαρτήτως της σημασίας που έχει για το τελικό πλάσαρισμα του Ολυμπιακού στην κανονική περίοδο. Αυτό που μετράει είναι ο τρόπος με τον οποίο επιτεύχθηκε. Ο Ολυμπιακός χτίστηκε για να κερδίζει ματς σαν το αποψινό: έπεσε ξύλο, χάθηκαν αρκετές μάχες, έγιναν λάθη, υπήρξαν νεκρά διαστήματα, αλλά ο πρωταθλητής βγήκε όρθιος από τον καυγά στο μπαρ και είπε ατάραχος στη γκόμενα (βαζέλα) που ανησύχησε όταν είδε το μαυρισμένο μάτι του: "Και πού να δεις τι έπαθε ο άλλος".
Όλα φυσικά ξεκινήσαν από την άμυνα. Όπως πρέπει. Ο Ολυμπιακός έχει ένα σωρό εξαιρετικούς αμυντικούς στο ρόστερ του και απόψε αυτό το βάθος φάνηκε. Ο Μάντζαρης και ο Λο καθάρισαν στην περιφέρεια, ο Χάινς με τον Άντιτς (3 τάπες, + 20 στο +/-, βρείτε άλλον να κράξετε) προστάτεψαν τη ρακέτα. Η διαφορά, όμως, με προηγούμενα ματς είχε να κάνει με την ένταση της προσπάθειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δύο πρώτα φάουλ της ομάδας έγιναν πολύ μακριά από το καλάθι, με τον Παπανικολάου να προσπαθεί να αρνηθεί την πρώτη πάσα και τον Μάντζαρη να πηγαίνει για το κλέψιμο λίγο κάτω από τη σέντρα. Αυτή η διάθεση για πίεση έβγαλε τους Λιθουανούς από τα συστήματα τους και προσέφερε χρόνο στους παίκτες που μάρκαραν μακριά από τη μπάλα προκειμένου να δώσουν έγκαιρες βοήθειες. Το ματς ήταν ντέρμπι μέχρι που η Ζαλγκίρις απλά έσκασε. Ήταν ο πρώτος αντίπαλος των ερυθρόλευκων που την πάτησε έτσι φέτος, αλλά η περσινή χρονιά υπόσχεται ότι δε θα είναι και ο τελευταίος.
Φυσικά μια ομάδα γεμάτη καλούς αμυντικούς διαφέρει από μια καλή αμυντική ομάδα. Και ο Ολυμπιακός θέλει ακόμα δουλειά για να γίνει τέτοια. Το τρίτο δεκάλεπτο φανέρωσε αρκετά προβλήματα στην αντιμετώπιση των πικ εν ρολ. Ο γιδοβοσκός Τζεφ Φούτι είχε γίνει χωνί στην άμυνα, αλλά βρήκε δύο εύκολα καλάθια στη ρακέτα, απλά ρολάροντας προς το καλάθι. Το ίδιο συνέβη και με τον Γιανκούνας. Ο Καουκένας συνέχισε το βιολί του πρώτου ημιχρόνου, αφού ο Σπανούλης δεν μπορούσε να τον σταματήσει. Την ίδια στιγμή κάποια μακρινά σουτ των Λιθουανών βρήκαν στόχο και κάπως έτσι ο Ολυμπιακός δέχτηκε μέσα σε 10 λεπτά 23 πόντους. Η είσοδος του Χάινς αποκατέστησε την αμυντική ισορροπία της ομάδας εναντίον πικ εν ρολ, αλλά ο Πάουελ πρέπει να βοηθήσει περισσότερο σε αυτό τον τομέα. Και επειδή δεν είναι σέντερ-τερματοφύλακας, χρειάζεται τη βοήθεια των συμπαικτών του, αλλά και καλύτερες τοποθέτησεις. Πάντως βάση της επιθετικής προσφοράς του αξίζει να του δοθεί χρόνος.
Στην επίθεση, οι 77 πόντοι δεν εντυπωσιάζουν, αλλά αν ληφθεί υπόψη το επίπεδο του αντιπάλου, ο αργός ρυθμός του παιχνιδιού και η μέτρια μέρα του Πρίντεζη, τότε αυτό το νούμερο πιστοποιεί τη συνεχιζόμενη πρόοδο της ομάδας. Μπορεί να ξενίζουν τα 27 τρίποντα που επιχείρηθηκαν (σε σχέση με τα 21 δίποντα), αλλά όταν η συντριπτική πλειοψηφία τους γίνεται υπό πολύ καλές προϋποθέσεις, με 19 ασίστ να αντιστοιχούν σε 26 εύστοχα σουτ εντός παιδιάς, τότε αυτός που πρέπει να προβληματιστεί περισσότερο είναι ο αντίπαλος προπονητής. Το μόνο που λείπει είναι η μετουσίωση της καλής άμυνας σε αιφνιδιασμούς, αλλά απόψε ο Ολυμπιακός έχασε αρκετές μάχες στα ριμπάουντ - το κόστος για τις πολλές βοήθειες από τους ψηλούς στην περιφέρεια - επομένως αυτή η επιλογή δεν υπήρχε.
Υπό κανονικές συνθήκες, όμως, αυτά τα προβλήματα θα λυθούν. Άλλωστε το ρόστερ έχει αρκετό βάθος και ποιότητα για να τα καταφέρει. Η σημερινή ενεργοποίηση του Γκετσεβίτσιους, η συνεχιζόμενη άνοδος του Λο και το γεγονός ότι για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική ο Ολυμπιακός κερδίζει εκτός έδρας με τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη να παίζει μόλις 25 λεπτά, είναι κάποια παραδείγματα για τις δυνατότητες που έχει αυτή η ομάδα - και δεν ανέφερα καν τους Μάντζαρη και Παπανικολάου, που ήταν για μια ακόμα φορά καθοριστικοί.. Το μόνο που χρειάζεται είναι να διατηρηθεί ο χαρακτήρας της.
από τον Rod Higgins
Τα δεκάλεπτα: 18-21, 27-31, 50-48, 63-77.
Ζαλγκίρις (Πλάθα): Ντάρντεν 7 (1), Τζάαμπερ 6 (2), Πόποβιτς 7 (1), Ν. Λαβρίνοβιτς 4, Λιπκεβίτσιους, Γιανκούνας 11, Ντέλας, Κουζμίνσκας, Λαφαγιέρ 2, Καουκένας 17 (1), Φουτ 4, Κ. Λαβρίνοβιτς 5(1).
Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 3, Λο 7 (2), Αντιτς 5 (1), Σπανούλης 16 (3), Περπέρογλου 6, Σλούκας, Μαυροειδής, Πάουελ 10, Γκετσεβίτσιους 6 (2), Πρίντεζης 5 (1), Παπανικολάου 13 (3), Μάντζαρης 6 (2).
0 comments:
Post a Comment