Λίστα εργασιών για τις τελευταίες 3 εβδομάδες της RS

Λίστα εργασιών για τις τελευταίες 3 εβδομάδες της κανονικής περιόδου

Άμυνα: Δίνουμε πολλά ελεύθερα τρίποντα. Και οι δύο ισπανικές στα προηγούμενα ματς μας τιμώρησαν. Το ανησυχητικό είναι ότι τρώμε τρίποντα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Χάνουμε παίκτες στον αιφνιδιασμό, δεν μαρκάρουμε σωστά στα σκριν μακριά από την μπάλα κτλ. To πιο ανησυχητικό, όμως, είναι τα τρίποντα που τρώμε στα χετζ άουτ. Οι αμυντικοί της αδύνατης πλευράς "κλέβουν". Είτε μιλάμε για το τεσσάρι, είτε για περιφερειακό. Κλίνουν προς τη ρακέτα για να καλύψουν τα νώτα του σέντερ που κυνηγάει το χειριστή μακριά από το καλάθι. Έτσι προκύπτουν γωνίες πάσας προς αμαρκάριστους σουτέρ. Οι καλές ομάδες θα τις αξιοποιήσουν. Δεύτερο προβληματικό σημείο η κακή διαχείριση των φάουλ σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού.

Δε χρειάζεται άμεση βελτίωση σε αυτά τα ζητήματα. Η τακτική δεν είναι προτεραιότητα σε αυτή τη φάση. Ο Σφαιρόπουλος πάει να δημιουργήσει μια συγκεκριμένη νοοτροπία/κουλτούρα. Πιέζουμε και τρέχουμε, το ροτέισιον έχει ανοίξει, όλα ξεκινάνε από την άμυνα, όποιος προσπαθεί εκεί ανταμείβεται κτλ. Απλά το προπονητικό τιμ πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτά τα ματς για να καταλήξει στις βασικές αρχές που θα εφαρμόσει στο τοπ16. Δε με νοιάζει τι βλέπουμε τώρα στο γήπεδο, με νοιάζει να καταγράφονται προβλήματα και να διατηρούνται ενεργές διαφορετικές εναλλακτικές λύσεις. Το γεγονός ότι οι αλλαγές ψηλού κοντού και ορισμένες πιο συντηρητικές άμυνες, με λιγότερες περιστροφές, δεν έχουν εγκαταλειφθεί πλήρως είναι ενθαρρυντικό.

Επίθεση: Ο Πέτγουεϊ πέρσι είχε 40% στα τρίποντα. Ο Ντάρντεν 46%. Φέτος και οι δύο είναι πολύ πεσμένοι. Ο Ντάρντεν έχει το ελαφρυντικό του τραυματισμού στο χέρι με το οποίο σουτάρει. Αλλά σιγά σιγά πρέπει και οι δύο να ανέβουν. Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο του παροδικού ντεφορμαρίσματος. Αλλά ειδικά σε αυτούς τους δύο βλέπω διστακτικότητα. Είναι ελεύθεροι δεν σουτάρουν και τελικά καταλήγουν σε χειρότερη επιλογή. OK, ο ένας ήταν τραυματίας και ο άλλος έχει τα ψυχολογικά του, αλλά πρέπει να τους βοηθήσει και η ομάδα. Ο Σφαιρό προσπαθεί να μεταφέρει το παιχνίδι στη ρακέτα. Δεκτό, αλλά οι σουτέρ της ομάδας πρέπει να βρουν ρυθμό. Δύσκολη ισορροπία, αν και μου φαίνεται πιο εύκολο να βρεθούν τα περσινά περιφερειακά σουτ (στη Βιτορία πχ χάσαμε ένα σωρό αμαρκάριστα), παρά να αναδομηθεί η επίθεση μέσα στη ρακέτα. Γιατί με τα ποσοστά στα τρίποντα στα περσινά επίπεδα, η επίθεση θα ήταν μια χαρά (κι ας συνεχίζεται η κουβέντα για έλλειψη δημιουργίας). Σε κάθε περίπτωση και εδώ θα χρειαστούν αποφάσεις τις επόμενες τρεις εβδομάδες, ώστε η ομάδα να ρολάρει στο τοπ16 (ναι, εντάξει, ο Λοτζέσκι θα βοήθησει όταν επιστρέψει).

Ρόστερ: Όχι μεταγραφές. Ρόστερ. Προφανώς θα ήθελα εκτός του Λοτζέσκι να πάρει τουλάχιστον ένα ματς κανονικής περιόδου και ο Πριντ (θα έλεγα και Παπαπέτρου, αλλά μου μοιάζει δύσκολο). Θα ήθελα όμως και ορισμένες πιο ψαγμένες κινήσεις. Με την επιστροφή Κατσίβελη-Ματ-Πριντ, ο Αγραβάνης θα πρέπει να πάρει τη θέση του Καββαδά προκειμένου να χωρέσει στη δωδεκάδα (υποθέτω ότι η πίεση που θέλει ο Σφαιρόπουλος συνεπάγεται σταθερό ρόλο για τον Κατσίβελη). Ας δοκιμαστεί λοιπόν και ως πεντάρι (έχει ήδη γίνει, στο ματς με τα Τρίκαλα). Οι μεταγραφές δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Όποτε έγιναν υπό χρονική πίεση, σε μεγάλο βαθμό ήταν θέμα τύχης. Ο χρονικός ορίζοντας των μεταγραφών πρέπει να είναι η αρχή του δεύτερου γύρου του τοπ-16. Έτσι αφένος ο Αντώνης (σ.σ. Sir Eric) θα έχει ολοκληρώσει το σκάουτινγκ στη Νοτιοανατολική Ασία, αφετέρου θα έχουμε μια εικόνα της ομάδας με πλήρες ρόστερ (χτυπάω ξύλο/κρεμάω σκόρδα στο λαιμό μου/κουνιέμαι από τη θέση μου/πιάνω τα αμελέτητά μου). Αυτό φυσικά αφορά και τη διοίκηση.

Αυτά, ώρα για δουλειά, γιατί τα γάλατα σφίγγουν.
Rod Higgins