Euroleague Play Offs Game 2: Ολυμπιακός - Εφές 71 - 53 : Από την θεωρία στην πράξη

Αν κοιτάξουμε τη χτεσινή εικόνα της Εφές, ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να πανηγυρίζει υπερβολικά τη νίκη που τον έφερε ένα βήμα μακριά από το Λονδίνο. Οι Τούρκοι ολοκλήρωσαν τα δύο ματς στο ΣΕΦ με 3 στα 34 τρίποντα. Ο τραυματισμός του Σαβάνοβιτς ενδεχομένως τους αποδιοργάνωσε. Και ούτως ή άλλως μιλάμε για την ομάδα με τη μεγαλύτερη μετάπτωση της απόδοσης της μεταξύ εντός και εκτός έδρας αγώνων, επομένως οι δυσκολίες στην Πόλη θα είναι μεγαλύτερες. Παρόλα αυτά, οι πρωταθλητές Ευρώπης δε χρειάζεται να ανησυχούν για κανένα αντίπαλο, παρά μόνο για τον εαυτό τους. Από αυτή την άποψη το βράδι της Παρασκευής είχε πολλά καλά νέα.

Η πιο αποδοτική πεντάδα του Ολυμπιακού στο δεύτερο προημιτελικό, αυτή που βρήκε τη λύση στην άμυνα ζώνης του Μαχμούτι στο τρίτο δεκάλεπτο και έτρεξε ένα σερί 10-0, δεν είχε τον Σπανούλη μέσα - και χτες ο αρχηγός έκανε την πληρέστερη φετινή του εμφάνιση. Η δεύτερη αποδοτικότερη πεντάδα (10-2 μέσα σε τρία λεπτά), βασίστηκε μεταξύ άλλων στην άμυνα του Κατσίβελη. Η τρίτη και η τέταρτη καλύτερη πεντάδα των ερυθρόλευκων (12-2 σε 5 λεπτά), περιελάμβανε το Σερμαντίνι ως σέντερ. Για να θυμηθούμε τον τιτάνα Στιβ, αυτό το ρόστερ είναι μια πηγή που έχει να δώσει πολύ πετρέλαιο. Αρκεί να συνεχίσει να αμύνεται με αυτό τον τρόπο.

Η πίεση στην μπάλα δε συγκρίνεται με όσα είχαμε δει στο τοπ-16. Η προσπάθεια για άρνηση κάθε πάσας, ακόμα και πολύ μακριά από το καλάθι, προκαλεί συχνά βραχυκυκλώματα. Και όταν ο αντίπαλος καθυστερεί να εκτελέσει τα συστήματα του, υπάρχει περισσότερος χρόνος για περιστροφές. Φυσικά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και όσα κάνει (ή δεν κάνει) η Εφές. Πέρα από την αστοχία σε σουτ υπό καλές προϋποθέσεις, τα πικ εν ρολ με σκρίνερ το τεσσάρι - ειδικά τον εξαιρετικό Γκονλούμ - οδήγησαν σε συχνά σε άστοχα σουτ μέσης απόστασης από τον Μπάρατς, επιτρέποντας στον Μπαρτζώκα να κλείσει τη ρακέτα με τον ψηλό της αδύνατης πλευράς. Επίσης, αυτές οι επιτυχημένες άμυνες δεν οδηγούν σε όσους αιφνιδιασμούς θα έπρεπε.

Αυτές οι λεπτομέρειες, όμως, δεν αναιρούν τη συνολική εικόνα. Ο Μπαρτζώκας προχώρησε σε μικρές αλλά ουσιώδεις προσαρμογές τόσο στην προετοιμασία (επιθετικότερες παγίδες στους ψηλούς της Εφές) όσο και στη διαχείριση του ματς (εσπευσμένη είσοδος του καυλέα με το 4). Αυτές βοήθησαν την ομάδα να ξεπεράσει τις δυσκολίες του πρώτου ματς αλλά και το άσχημο ξεκίνημα του δεύτερου. Επίσης η επίθεση στο μισό γήπεδο είχε λύσεις για όλα τα τρικ του Μαχμούτι. Με φυσιολογικά ποσοστά εντός ρακέτας, η παραγωγικότητα του ο Ολυμπιακού θα ήταν ακόμα υψηλότερη.

Ωστόσο ο κόουτς μπορεί να πετύχει ακόμα μεγαλύτερη διάρκεια στην απόδοση των παικτών του. Ο Ολυμπιακός είναι εμφανώς καλύτερη ομάδα όταν τη θέση του Πάουελ παίρνει ο Ομορφότερος Σέντερ στην Ευρώπη. Αυτό ισχύει ακόμα και όταν ο Αμερικανός τελειώνει καλύτερα τις φάσεις σε σχέση με χτες. Επειδή όμως, ο Σερμαντίνι έχει κάποια προβλήματα στην αντιμετώπιση παλαιοσχολίτικων πενταριών που παίζουν με πλάτη, ο Πάουελ έχει ρόλο: την αντιμετώπιση τέτοιων παικτών, όπου τα πάει καλά και μπορεί να προφυλάξει τους άλλους δύο ψηλούς από το φάουλ. Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία του στην αρχική πεντάδα είναι παραφωνία.

Αναφορικά με τη συνέχεια της σειράς και της χρονιάς, η θεωρία λέει ότι η Εφές θα μπει στο τρίτο ματς με την ενέργεια που μόνο μια ομάδα στα πρόθυρα του αποκλεισμού μπορεί να έχει. Η ίδια θεωρία λέει ακόμα ότι υπάρχουν άλλες ομάδες με περισσότερο ταλέντο και καλύτερα αθλητικά προσόντα. Στην πράξη, όμως, ισχύει ό,τι και πριν από την έναρξη των πλέι οφ: οι σφετεριστές του θρόνου (υπέρβαροι και μη..) πρέπει να κερδίσουν τον πρωταθλητή σε νοκ άουτ παιχνίδι. Και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.

Rod Higgins

Τα δεκάλεπτα: 14-16, 35-26, 52-40, 71-53.
  Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 12, Λο 3, Άντιτς 11(3), Σπανούλης 15(1), Περπέρογλου 8, Σερμαντίνι 1, Σλούκας 5(1), Πάουελ 4, Πρίντεζης 7(1), Παπανικολάου 5(1), Κατσίβελης.

Εφές (Μαχμουτί): Φάρμαρ 8, Βούγιασιτς 2, Ερντέν 3, Τουντσερί, Σιπ 7(1), Γκόνλουμ 13, Σαβάνοβιτς 5(1) , Λούκας 4, Γκιουλέρ 2, Μπάρατς 9.