'Οπως συνέβη και στα 2 πρώτα ματς της σειράς, έτσι και χτες οι αριθμοί ήταν ασυνήθιστοι. Μετά τη φιλότιμη συνεισφορά της στις οικοδομικές δραστηριότητες της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, η Εφές διόρθωσε θεαματικά τα ποσοστά της στα περιφερειακά σουτ, παρότι οι περιστροφές του Ολυμπιακού δεν άφησαν πολλά κενά στην αδύνατη πλευρά, όπως συνηθίζει φέτος. Μάλιστα αυτή η βελτίωση αφορούσε όχι μόνο τα τρίποντα, αλλά και δύσκολα σουτ από μέση απόσταση, τα οποία θεωρητικά αποτελούν τις χειρότερες επιλογές στο μπάσκετ, αλλά χτες έδωσαν πολλούς πόντους στους Τούρκους. Από την άλλη ο Ολυμπιακός ήταν ασυνήθιστα άστοχος από τα 6,75 (Σλούκας και Σπανούλης είχαν 0/7). Αυτές οι διαφορές εξηγούν γιατί η Εφές κέρδισε, αλλά δεν αλλάζουν τις ισορροπίες μεταξύ των δύο ομάδων. Αντίθετα υπάρχουν άλλα ζητήματα που πρέπει να λυθούν.
Το δίδυμο Πρίντεζη-Πάουελ βρέθηκε στο παρκέ για 8 λεπτά συνολικά. Σε αυτό το διάστημα η Εφές έχασε 14 σουτ, αλλά πήρε 8 επιθετικά ριμπάουντ (στα υπόλοιπα 32 λεπτά είχε μόλις 4...) και έχτισε μια συνολική διαφορά 9 πόντων. Κοινώς ο Πρίντεζης με τον Πάουελ, με δεδομένα τα προβλήματα που είχαν και στο δεύτερο ματς, έπαιξαν μαζί 8 λεπτά παραπάνω απ'οσο θα έπρεπε. Το αστείο είναι ότι η αρχική πεντάδα του Ολυμπιακού (που ήταν η δεύτερη χειρότερη χτες βάση του επιμέρους σκορ όσο αγωνίστηκε), είχε το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής από κάθε άλλο σχήμα, εξαιρουμένης της χαμηλής πεντάδας που γύρισε το ματς. Και μπορεί η αδυναμία του Πάουελ να βγάζει μάτι, αλλά χτες ούτε ο Γιώργος ήταν αυτός που έπρεπε. Ο Μπαρτζώκας επέλεξε σωστά να αντιμετωπίσει χωρίς βοήθειες τον Σαβάνοβιτς, αλλά η άμυνα του Πρίντεζη τον εξέθεσε. Σε αυτό το σημείο δεν έχει καμία σημασία η απόδοση του άλλου ψηλού. Ο Πριντ πρέπει απλά να παίξει πολύ, πολύ καλύτερη άμυνα.
Αντίθετα η απόδοση του Σπανούλη δεν είναι τόσο ανησυχητική και αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με τη μεγάλη εμφάνιση του Λο. Στο πρώτο ημίχρονο ο αρχηγός του Ολυμπιακού αντέδρασε στην εμφανώς επιθετικότερη άμυνα των Τούρκων με πάσες υψηλού ρισκού από την περιφέρεια προς τη ρακέτα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτό το διάστημα έκανε τα περισσότερα λάθη του. Στο δεύτερο ημίχρονο, αντίθετα, ο Σπανούλης θύμισε κάτι από την περσινή σειρά με τη Σιένα: έδινε (τις περισσότερες φορές) σωστά την πρώτη πάσα, η μπάλα κυκλοφορούσε καλά και ο Ολυμπιακός βρήκε αρκετά ελεύθερα σουτ τα οποία δεν μπήκαν. Και όταν ο Σπανούλης δε σκοράρει, η εξάρτηση από αυτά τα σουτ μεγαλώνει. Το ίδιο ισχύει και για τους αιφνιδιασμούς, οι οποίοι δεν ήρθαν όσο συχνά θα έπρεπε κυρίως λόγω κακής άμυνας.
Φυσικά υπάρχουν και καλά νέα: το χαμηλό σχήμα που επέτρεψε στον Ολυμπιακό να γυρίσει στο ματς είναι μια ακόμα απόδειξη για το βάθος του ρόστερ. Ο Σλούκας δε σούταρε καλά για ένα ακόμα ματς, αλλά δημιούργησε για τους συμπαίκτες του και έπαιξε καλή άμυνα. Ο Χάινς παραμένει καυλέας. Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα που είχε βγει μετά το δεύτερο ματς. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται ακόμα μακριά από την καλύτερη δυνατή απόδοση που μπορεί να πιάσει με αυτούς τους παίκτες. Από την άλλη όμως, δεν έχει πολύ χρόνο για να φτάσει σε αυτό το στόχο. Μένει να τα καταφέρει όταν πρέπει, αρχής γενομένης από το ματς της Παρασκευής.
Rod Higgins
Τα δεκάλεπτα: 19-17, 37-29, 65-50, 83-72
Εφές (Μαχμουτί): Φάρμαρ 17 (3τρ., 5ασ.), Βούγιασιτς 8 (2), Ερντέν 15 (9ρ.), Τουντσερί, Σιπ 7 (1), Γκονλούμ 4, Σαβάνοβιτς15 (1), Γκόρντον 13 (1τρ., 9ρ., 7ασ.), Μπάρατς 4.
Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 10 (5ρ.), Λο 19 (3), Αντιτς 5, Σπανούλης 4 (8ασ., 5λ.), Περπέρογλου 9 (1), Σερμαντίνι 2, Σλούκας 5, Πάουελ 4, Γκετσεβίτσιους, Πρίντεζης 11 (2), Παπανικολάου 3 (1τρ., 7ρ.), Κατσίβελης.
0 comments:
Post a Comment