Home » » Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 60 - 64 : Κερδίζοντας χρόνο

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 60 - 64 : Κερδίζοντας χρόνο

από τον Rod Higgins

Η αποψινή νίκη του Ολυμπιακού μπορεί να ερμηνευτεί με δύο τρόπους. Με τη λογική του 'ντέρμπι αιωνίων' μια εκτός έδρας νίκη είναι πάντοτε σημαντική. Βέβαια η βαθμολογική της σημασία θα κριθεί από τη σοβαρότητα της ομάδας καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς. Όπως έχει πει και ο Μπαρτζώκας, άλλωστε, πέρσι η πρωτιά στην κανονική περίοδο δεν κρίθηκε στο ΣΕΦ ή στο ΟΑΚΑ, αλλά στην Καβάλα. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Ολυμπιακός κρατάει το πλεονέκτημα έδρας στα χέρια του.

Με τη λογική μιας ομάδας που προσπαθεί να παραμείνει στην κορυφή, το αποψινό ματς είχε και καλά και άσχημα νέα. Καταρχήν ο Ολυμπιακός αντέδρασε σαν πραγματικός πρωταθλητής στη συντριβή της Παρασκευής. Ο Σπανούλης έδωσε τον τόνο και στις δύο πλευρές του γηπέδου, ενώ η ενέργεια όλων - σχεδόν - των παικτών ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα να κερδίσουν τις περισσότερες κρίσμες φάσεις. Επίσης φάνηκε να διαθέτει έναν πλουραλισμό λύσεων, ο οποίος θα τον βοήθησει σημαντικά στη διάρκεια μιας χρονιάς που ενδεχομένως να έχειπερισσότερα παιχνίδια από ποτέ (αν περάσουμε στο τοπ-16 φυσικά...). Ο Περπέρογλου εξελίσσεται σε καθοριστικό παράγοντα για την επίθεση της ομάδας. Ο Άντιτς έκανε σπουδαία δουλειά σε ριμπάουντ και άμυνα. Ο Παπανικολάου επέστρεψε στα στάνταρ των περσινών τελικών. Σε τεχνικό επίπεδο, ο Μπαρτζώκας είχε διαβάσει σωστά τα συστήματα του Πεδουλάκη και επιβέβαιωσε τη φήμη του ως προπονητή που ξέρει να εξουδετερώνει τα ποσταρίσματα των αντιπάλων του. Δικαιούται ακόμα πολλά εύσημα για την άψογη επιθετική ισορροπία του πρώτου ημιχρόνου. Ο Ολυμπιακός χτυπούσε είτε μέσα στη ρακέτα είτε πίσω από τα 6,75, αλλά πάντα υπό άριστες προϋποθέσεις.

Υπήρξαν, όμως και αρκετά προβλήματα. Καταρχήν ο Ολυμπιακός επικράτησε σε ένα ματς πολύ χαμηλού ρυθμού. Αυτό φυσικά δεν είναι απαραίτητα αρνητικό και δείχνει ότι η επίθεση στο μισό γήπεδο διαθέτει περισσότερες επιλογές φέτος. Αλλά η αδυναμία της ομάδας να μετουσιώσει καλές άμυνες σε εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό πρέπει να διορθωθεί. Με την ίδια λογική, η αποψινή νίκη απέναντι σε μια από τις πλέον αργές ομάδες της Ευρώπης δεν προσφέρεται για συμπεράσματα σε ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που αναδείχτηκαν από τα δύο πρώτα ευρωπαϊκά ματς: την αντιμετώπιση των αιφνιδιασμών.

Η έλλειψη σκορ στο ανοιχτό γήπεδο έγινε εμφανής στο δεύτερο ημίχρονο. Τα 6 στα 19 τρίποντα σε αυτό το διάστημα, απέναντι σε μια άμυνα που έκλινε προς τα μέσα όλο και περισσότερο δείχνουν ότι οι επιπλέον λύσεις στο μισό γήπεδο δε θα λειτουργούν πάντα εξίσου καλά. Φυσικά η αναμενόμενη άνοδος των Λο (που ήταν άστοχος, αλλά μοίρασε σωστά το παιχνίδι) και Πρίντεζη θα προσφέρει επιλογές κοντά στο καλάθι, αλλά το γύρω-γύρω όλοι δεν είναι λύση δια πάσαν νόσον. Το τρίποντο είναι απαραίτητο στοιχείο για μια παραγωγική επίθεση. Είναι όμως και ένα σουτ που ακόμα και υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις συνήθως δε βρίσκει στόχο 6 φορές στις 10 (σε καλές μέρες). Αν ανοίξει ο ρυθμός, η επίθεση δε θα βασίζεται περισσότερο απ'όσο πρέπει σε αυτό.

Φυσικά το υψηλό τέμπο ξεκινάει από την άμυνα. Ο Ολυμπιακός συνέχισε να προσαρμόζεται στις επιθετικές επιλογές του αντιπάλου του αντί να τις καταστρέφει. Βέβαια σήμερα το έκανε καλά, αφού η ταχύτητα και η συγκέντρωση στις περιστροφές ήταν στο επίπεδο που χρειάζεται, αλλά θα ήθελα να δω μια πιο επιθετική νοοτροπία σε αυτή την πλευρά του γηπέδου. Ίσως με αυτό τον τρόπο θα περιοριστούν και τα αμαρκάριστα περιφερειακά σουτ που συνεχίζει να επιτρέπει η ομάδα. Το ποσοστό των αντιπάλων δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι οι συνθήκες υπό τις οποίες γίνονται τα σουτ. Δεκτά τα λελογισμένα ρίσκα, αλλά πολλές φορές τα σουτ που δίνει η ομάδα δε μοιάζουν με αποτέλεσμα τακτικής επιλογής.

Η ουσία είναι ότι η ομάδα κέρδισε χρόνο για να δουλέψει με ηρεμία πάνω σε αυτές τις αδυναμίες. Και έχει το ρόστερ για να τις διορθώσει. Ο Μάντζαρης, ο Παπ και ο Χάινς απέδειξαν ότι υπάρχει η πρώτη ύλη που έφερε την περσινή άμυνα σε τόσο υψηλό επίπεδο. Ο Πρίντεζης θα ανέβει, είναι θέμα χρόνου. Από την άλλη, ο Σλούκας πρέπει να ανέβει, διαφορετικά ο Γκέτσε αξίζει μια ευκαιρία (όπως πέρσι συνέβη το αντίστροφο). Ο Ντόρσεϊ πρέπει να εκφράζει την τρέλα του με λιγότερα χαμόγελα και περισσότερες τάπες (αν και η δική του απόδοση στην άμυνα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πίεση στην περιφέρεια). Ο Μαυροείδης πρέπει να βγάλει μεγαλύτερη ενέργεια, διαφορετικά θα δει το χρόνο του να πηγαίνει στον Άντιτς, όπως συνέβη απόψε.

Από τη στιγμή, όμως, που ο πρωταθλητής έδειξε ότι ξέρει να αντιδρά στις αναποδιές, δικαιούμαστε να πιστεύουμε ότι όλα αυτά - ή έστω τα περισσότερα θα γίνουν.

ΥΓ: οι παίκτες του Ολυμπιακού πρέπει να σταματήσουν να βαριανασαίνουν κοντά στον καλύτερο-από-τον-Γκάλη. Προκαλούν και δικαίως φορτώνονται με φάουλ.

Τα δεκάλεπτα: 14-18, 28-40, 45-54, 60-64.

Ανά δεκάλεπτο: 14-18, 14-22, 17-14, 15-10.

Παναθηναϊκός (Αργύρης Πεδουλάκης): Σχορτσανίτης 6, Μπράμος 2, Πάνκο, Ματσιούλις 6(1), Άρμστρονγκ, Ούκιτς 10, Λάσμε 7, Τσαρτσαρής 10(2), Διαμαντίδης 19(3), Κίτσεν, Ξανθόπουλος, Γιαννόπουλος.

Ολυμπιακός (Γιώργος Μπαρτζώκας): Χάινς 4, Λο 5(1), Άντιτς, Σπανούλης 19(2), Περπέρογλου 12(2), Ντόρσεϊ 4, Σλούκας, Μαυροειδής, Πρίντεζης 6(2), Παπανικολάου 9(1), Μάντζαρης 5(1).


 
Share this article :

0 comments:

Post a Comment

 
Copyright © 2011-2012. Thrylos Hoops - All Rights Reserved
Template Modify by Creating Website
Proudly powered by Blogger